Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Pien Frederiks: verschil tussen versies
(cats enz. / bron / sarcasme, niet ironie /) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Jacqueline Francina (Pien) Frederiks''' ([[Hoogeveen]], [[9 september]] [[1954]] – [[Veenendaal]], [[6 november]] [[1980]]) was de eerste echtgenote van [[Hans Wiegel]]. | '''Jacqueline Francina (Pien) Frederiks''' ([[Hoogeveen]], [[9 september]] [[1954]] – [[Veenendaal]], [[6 november]] [[1980]]) was de eerste echtgenote van [[Hans Wiegel]]. | ||
Frederiks trouwde op [[1 juni]] [[1973]] met Wiegel en dreef vervolgens een [[kaas (zuivel)|kaaswinkeltje]] in [[Amsterdam]]. Nadat Wiegel in [[1977]] minister van Binnenlandse Zaken was geworden in het [[Kabinet-Van Agt I]], werd Pien Wiegel-Frederiks één van de eerste bekende ministersvrouwen. Ze overleed in de ochtend van 6 november 1980 in een ziekenhuis in [[Veenendaal]] aan de gevolgen van een auto-ongeluk, nadat ze enkele uren eerder geen voorrang had verleend aan een [[vrachtauto]]. Frederiks werd onder grote belangstelling begraven in [[Hoogeveen]]. Ze liet twee kinderen achter, Erik (5) en Marieke (3). | Frederiks trouwde op [[1 juni]] [[1973]] met Wiegel en dreef vervolgens een [[kaas (zuivel)|kaaswinkeltje]] in [[Amsterdam]]. Nadat Wiegel in [[1977]] minister van Binnenlandse Zaken was geworden in het [[Kabinet-Van Agt I]], werd Pien Wiegel-Frederiks één van de eerste bekende ministersvrouwen. Ze overleed in de ochtend van 6 november 1980 in een ziekenhuis in [[Veenendaal]] aan de gevolgen van een auto-ongeluk, nadat ze enkele uren eerder geen voorrang had verleend aan een [[vrachtauto]]. Frederiks werd onder grote belangstelling begraven in [[Hoogeveen]]. Ze liet twee kinderen achter, Erik (toen 5 jaar) en Marieke (3). | ||
Na haar dood bracht het Amsterdamse studentenblad ''[[Propria Cures]]'' een speciaal ''VVD''-nummer uit, waarin uit [[Leedvermaak (humor)|leedvermaak]] de [[sarcasme|spot]] werd gedreven met de overledene, blijkbaar met het doel Hans Wiegel en diens [[Volkspartij voor Vrijheid en Democratie|VVD]] te treffen.<ref>NRC, 26 oktober 2002, [http://vorige.nrc.nl/krant/article1552804.ece ''Zinloos geweld in woorden'']</ref> Op de voorpagina viel te lezen: ''Exclusief! Pien laat haar richtingaanwijzer zien''.<ref name=NRC/> | Na haar dood bracht het Amsterdamse studentenblad ''[[Propria Cures]]'' een speciaal ''VVD''-nummer uit, waarin uit [[Leedvermaak (humor)|leedvermaak]] de [[sarcasme|spot]] werd gedreven met de overledene, blijkbaar met het doel Hans Wiegel en diens [[Volkspartij voor Vrijheid en Democratie|VVD]] te treffen.<ref name=NRC>[[NRC]], 26 oktober 2002, [http://vorige.nrc.nl/krant/article1552804.ece ''Zinloos geweld in woorden'']</ref> Op de voorpagina viel te lezen: ''Exclusief! Pien laat haar richtingaanwijzer zien''.<ref name=NRC/> | ||
Toen [[Hans Wiegel]] op [[24 april]] [[1981]] tijdens een ''live'' [[verkiezing]]sdebat op [[televisie]] een vraag kreeg over de positie van een [[weduwnaar]] met twee kinderen, barstte hij in huilen uit. Hij werd getroost door [[Partij van de Arbeid (Nederland)|PvdA]]-kandidaat [[Joop den Uyl]], die vaderlijk een hand op zijn arm legde.<ref>[http://www.dekrantvantoen.nl/vw/article.do?id=NVHN-19810428-AE0001003 ''Wiegel gaat gewoon door''] | Toen [[Hans Wiegel]] op [[24 april]] [[1981]] tijdens een ''live'' [[verkiezing]]sdebat op [[televisie]] een vraag kreeg over de positie van een [[weduwnaar]] met twee kinderen, barstte hij in huilen uit. Hij werd getroost door [[Partij van de Arbeid (Nederland)|PvdA]]-kandidaat [[Joop den Uyl]], die vaderlijk een hand op zijn arm legde.<ref>[[Nieuwsblad van het Noorden]], 28 april 1981, [http://www.dekrantvantoen.nl/vw/article.do?id=NVHN-19810428-AE0001003 ''Wiegel gaat gewoon door'']{{wv}}</ref> | ||
In april [[1982]] hertrouwde Wiegel in stilte met Piens oudere zuster [[Marianne Frederiks|Marianne]]. Op [[6 januari]] [[2005]] kwam ook zij om het leven door een auto-ongeluk. | In april [[1982]] hertrouwde Wiegel in stilte met Piens oudere zuster [[Marianne Frederiks|Marianne]]. Op [[6 januari]] [[2005]] kwam ook zij om het leven door een auto-ongeluk. | ||
Huidige versie van 9 aug 2013 om 08:46
Jacqueline Francina (Pien) Frederiks (Hoogeveen, 9 september 1954 – Veenendaal, 6 november 1980) was de eerste echtgenote van Hans Wiegel.
Frederiks trouwde op 1 juni 1973 met Wiegel en dreef vervolgens een kaaswinkeltje in Amsterdam. Nadat Wiegel in 1977 minister van Binnenlandse Zaken was geworden in het Kabinet-Van Agt I, werd Pien Wiegel-Frederiks één van de eerste bekende ministersvrouwen. Ze overleed in de ochtend van 6 november 1980 in een ziekenhuis in Veenendaal aan de gevolgen van een auto-ongeluk, nadat ze enkele uren eerder geen voorrang had verleend aan een vrachtauto. Frederiks werd onder grote belangstelling begraven in Hoogeveen. Ze liet twee kinderen achter, Erik (toen 5 jaar) en Marieke (3).
Na haar dood bracht het Amsterdamse studentenblad Propria Cures een speciaal VVD-nummer uit, waarin uit leedvermaak de spot werd gedreven met de overledene, blijkbaar met het doel Hans Wiegel en diens VVD te treffen.[1] Op de voorpagina viel te lezen: Exclusief! Pien laat haar richtingaanwijzer zien.[1]
Toen Hans Wiegel op 24 april 1981 tijdens een live verkiezingsdebat op televisie een vraag kreeg over de positie van een weduwnaar met twee kinderen, barstte hij in huilen uit. Hij werd getroost door PvdA-kandidaat Joop den Uyl, die vaderlijk een hand op zijn arm legde.[2]
In april 1982 hertrouwde Wiegel in stilte met Piens oudere zuster Marianne. Op 6 januari 2005 kwam ook zij om het leven door een auto-ongeluk.
Bronnen, noten en/of referenties
|