Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Robert Brinsmead: verschil tussen versies
(begin) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (12 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Robert | '''Robert (’Bob’) Daniel Brinsmead''' (geboren in Victoria, [[Australië]] op [[9 augustus]] [[1933]]) is een Australisch schrijver, [[tuinder|tuinbouwkundige]] en lokaal politicus. Hij was een controversieel figuur in de [[zevendedagsadventisten|kerk der Zevende-Dags Adventisten]]. | ||
==Leven== | |||
Zijn ouders waren Cedric John Brinsmead en Laura Elsie (meisjesnaam Goulette). Beide ouders kwamen uit families die in de 19e eeuw vanuit Engeland en Schotland naar Australië geëmigreerd waren. De familienaam Goulette was afkomstig van Franse [[hugenoten]] die naar Schotland waren gevlucht. | |||
In de | In 1951 verhuisde Bob met zijn broer Laurence naar het noorden van het land, waar zij een suikerrietkwekerij kochten en ook wat bananen begonnen te kweken. Er waren in die tijd nog geen bananenkwekerijen in het noorden van Australië, maar toen de bananenteelt van Bob en Laurence goed bleek te lukken, verspreidde zich dit nieuws snel en trokken velen naar North Queensland om bananen te kweken. Tegenwoordig komen de meeste Australische bananen uit North Queensland. | ||
Terwijl hij nog landbouwgrond in bezit had, schreef hij zich in 1955 in om theologie te gaan studeren aan het Avondale College bij Newcastle, New South Wales. | |||
Daar leerde hij de lerares Valorie Mann kennen. Zij trouwden op 29 december 1958. Er werden vier kinderen in het gezin geboren (Judith, Paul, Sally en Daniel); en zij adopteerden ook nog twee kinderen (Matthew and Wanda). | |||
Reeds in de periode dat hij voor predikant studeerde aan de theologische school in Australië (1955–1959) was hij een omstreden figuur in de kerk der Zevende-Dags Adventisten.<ref name="Bruinsma">{{Aut|Bruinsma}}, p. 111-112</ref> | |||
In de late jaren 1950 werd hij de natuurlijke leider van diegenen die ontevreden waren met de kerkleiding<ref name=Land>{{Aut|Land}}, p. 47</ref> of diegenen die tot [[perfectionisme (theologie)|perfectionisme]] neigden.<ref name="Bruinsma"/> | |||
Na het lezen van geschriften van vroege adventisten zoals [[Alonzo T. Jones|A. T. Jones]] en [[Ellett J. Waggoner|E. J. Waggoner]]<ref name=Land/> werd hij een aanhanger van het theologisch ’perfectionisme’, de zienswijze dat men nu reeds volmaakt kan zijn. Hij beschreef dit als de boodschap van de ''[Sanctuary] Awakening'', het Ontwaken van het Heiligdom. | |||
In 1961 verloor hij zijn kerklidmaatschap wegens zijn visie die hij nadrukkelijk propageerde.<ref name="Bruinsma"/> | |||
In 1972<ref>De historicus {{Aut|Gary Land}} in: ''Historical Dictionary of Seventh-day Adventists'', p. 47, lemma: „Brinsmead, Robert David (1933– )” vermeldt het jaartal 1968. Merk ook op dat Land hem verkeerdelijk ''David'' noemt. Het eerste nummer van het tijdschrift is gedateerd 1972.</ref> begon hij met het tijdschrift ''Present Truth''. In 1978 werd de naam gewijzigd naar ''Verdict''. Het blad had lezers over de hele wereld. | |||
Omstreeks 1970 verliet Brinsmead de perfectionistische visie, mogelijk door toedoen van discussies met [[Desmond Ford]]<ref>{{Aut|Land}}, p. 103, 250</ref> of omdat hij ter gelegenheid van het bezoek van de [[paus]] de historische zienswijze van de reformatoren ging herbekijken. Hij ging zoals [[Maarten Luther]] beklemtonen dat men alleen door geloof rechtvaardig verklaard kan worden. Dit ging hij even nadrukkelijk verkondigen als zijn vorige visie, maar bij deze radicale koerswijziging raakte hij veel van zijn aanhang kwijt.<ref name="Bruinsma"/> | |||
Hij ontkende dat [[Ellen G. White]] geïnspireerd zou zijn, gaf een andere verklaring voor de traditionele adventistische leerstelling over het [[hemelse heiligdom]], en verwierp de zienswijze dat christenen de [[sabbat]] dienen te onderhouden. | Hij ontkende dat [[Ellen G. White]] geïnspireerd zou zijn, gaf een andere verklaring voor de traditionele adventistische leerstelling over het [[hemelse heiligdom]], en verwierp de zienswijze dat christenen de [[sabbat]] dienen te onderhouden. | ||
De historicus Richard Schwarz schreef dat er wel meer dissidente groepen waren geweest, maar dat niemand zo veel moeilijkheden had bezorgd als Brinsmead.<ref>{{Aut|Schwarz | De historicus Richard Schwarz schreef dat er wel meer dissidente groepen waren geweest, maar dat niemand zo veel moeilijkheden had bezorgd als Brinsmead.<ref>{{Aut|Schwarz}}, p. 456-461</ref> | ||
De perfectionistische visie van Brinsmead heeft vandaag vrijwel geen invloed meer op de kerk der Zevende-Dags Adventisten.<ref name="Bruinsma"/> | |||
===Milieuactivisme=== | |||
In het latere deel van zijn leven verschoof Brinsmead zijn focus naar milieukwesties. Hij erkende de onderlinge verbondenheid van geloof en milieubeheer en begon te pleiten voor duurzame praktijken. Brinsmead was betrokken bij verschillende milieuprojecten, waarbij hij biologische landbouw en duurzaam leven promootte. Zijn werk op dit gebied benadrukte de ethische verantwoordelijkheid om voor de aarde te zorgen. | |||
== | ==Weblinks== | ||
< | *http://bobbrinsmead.com Latere artikelen door Brinsmead, met een [http://www.bobbrinsmead.com/rdb.html biografie] | ||
{{ | <!---*http://www.presenttruthmag.com/ Het voorheen door Brinsmead uitgegeven tijdschrift ''Present Truth''. ----- Niet het tijdschrift van Brinsmead ---> | ||
== Bronnen en verwijzingen == | |||
* {{Aut|Reinder Bruinsma}}, ''Het zevende-dags-adventisme'', uitgeverij Kok, Kampen, 1999, {{ISBN|90 435 0093 3}} p. 111-112 | |||
* {{Aut|Gary Land}} in: ''Historical Dictionary of Seventh-day Adventists'', p. 47, lemma: „Brinsmead, Robert David (1933– )” | |||
* {{Aut|Richard W. Schwarz}}, ''Light Bearers to the Remnant'', Boise, Idaho; Oshawa, Ontario, Canada: Pacific Press and General Conference Department of Education. p. 456–461. {{ISBN|9780816317950}} | |||
[[Categorie: | ==Verwijzingen== | ||
{{reflist}} | |||
{{authority control|TYPE=p |LCCN=n/78/048701 |VIAF=11105318 |Wikidata=Q7342364}} | |||
{{🄜}} | |||
{{DEFAULTSORT:Brinsmead, Robert Daniel}} | |||
[[Categorie: Zevendedagsadventist]] | |||
[[Categorie: Geboren in 1933]] | |||
[[Categorie: Geboren op 9 augustus]] | |||
[[Categorie: Geboren in Australië]] | |||
Huidige versie van 1 jun 2024 om 14:18
Robert (’Bob’) Daniel Brinsmead (geboren in Victoria, Australië op 9 augustus 1933) is een Australisch schrijver, tuinbouwkundige en lokaal politicus. Hij was een controversieel figuur in de kerk der Zevende-Dags Adventisten.
Leven
Zijn ouders waren Cedric John Brinsmead en Laura Elsie (meisjesnaam Goulette). Beide ouders kwamen uit families die in de 19e eeuw vanuit Engeland en Schotland naar Australië geëmigreerd waren. De familienaam Goulette was afkomstig van Franse hugenoten die naar Schotland waren gevlucht.
In 1951 verhuisde Bob met zijn broer Laurence naar het noorden van het land, waar zij een suikerrietkwekerij kochten en ook wat bananen begonnen te kweken. Er waren in die tijd nog geen bananenkwekerijen in het noorden van Australië, maar toen de bananenteelt van Bob en Laurence goed bleek te lukken, verspreidde zich dit nieuws snel en trokken velen naar North Queensland om bananen te kweken. Tegenwoordig komen de meeste Australische bananen uit North Queensland.
Terwijl hij nog landbouwgrond in bezit had, schreef hij zich in 1955 in om theologie te gaan studeren aan het Avondale College bij Newcastle, New South Wales.
Daar leerde hij de lerares Valorie Mann kennen. Zij trouwden op 29 december 1958. Er werden vier kinderen in het gezin geboren (Judith, Paul, Sally en Daniel); en zij adopteerden ook nog twee kinderen (Matthew and Wanda).
Reeds in de periode dat hij voor predikant studeerde aan de theologische school in Australië (1955–1959) was hij een omstreden figuur in de kerk der Zevende-Dags Adventisten.[1] In de late jaren 1950 werd hij de natuurlijke leider van diegenen die ontevreden waren met de kerkleiding[2] of diegenen die tot perfectionisme neigden.[1]
Na het lezen van geschriften van vroege adventisten zoals A. T. Jones en E. J. Waggoner[2] werd hij een aanhanger van het theologisch ’perfectionisme’, de zienswijze dat men nu reeds volmaakt kan zijn. Hij beschreef dit als de boodschap van de [Sanctuary] Awakening, het Ontwaken van het Heiligdom.
In 1961 verloor hij zijn kerklidmaatschap wegens zijn visie die hij nadrukkelijk propageerde.[1]
In 1972[3] begon hij met het tijdschrift Present Truth. In 1978 werd de naam gewijzigd naar Verdict. Het blad had lezers over de hele wereld.
Omstreeks 1970 verliet Brinsmead de perfectionistische visie, mogelijk door toedoen van discussies met Desmond Ford[4] of omdat hij ter gelegenheid van het bezoek van de paus de historische zienswijze van de reformatoren ging herbekijken. Hij ging zoals Maarten Luther beklemtonen dat men alleen door geloof rechtvaardig verklaard kan worden. Dit ging hij even nadrukkelijk verkondigen als zijn vorige visie, maar bij deze radicale koerswijziging raakte hij veel van zijn aanhang kwijt.[1]
Hij ontkende dat Ellen G. White geïnspireerd zou zijn, gaf een andere verklaring voor de traditionele adventistische leerstelling over het hemelse heiligdom, en verwierp de zienswijze dat christenen de sabbat dienen te onderhouden.
De historicus Richard Schwarz schreef dat er wel meer dissidente groepen waren geweest, maar dat niemand zo veel moeilijkheden had bezorgd als Brinsmead.[5]
De perfectionistische visie van Brinsmead heeft vandaag vrijwel geen invloed meer op de kerk der Zevende-Dags Adventisten.[1]
Milieuactivisme
In het latere deel van zijn leven verschoof Brinsmead zijn focus naar milieukwesties. Hij erkende de onderlinge verbondenheid van geloof en milieubeheer en begon te pleiten voor duurzame praktijken. Brinsmead was betrokken bij verschillende milieuprojecten, waarbij hij biologische landbouw en duurzaam leven promootte. Zijn werk op dit gebied benadrukte de ethische verantwoordelijkheid om voor de aarde te zorgen.
Weblinks
- http://bobbrinsmead.com Latere artikelen door Brinsmead, met een biografie
Bronnen en verwijzingen
- Reinder Bruinsma, Het zevende-dags-adventisme, uitgeverij Kok, Kampen, 1999, ISBN 90 435 0093 3 p. 111-112
- Gary Land in: Historical Dictionary of Seventh-day Adventists, p. 47, lemma: „Brinsmead, Robert David (1933– )”
- Richard W. Schwarz, Light Bearers to the Remnant, Boise, Idaho; Oshawa, Ontario, Canada: Pacific Press and General Conference Department of Education. p. 456–461. ISBN 9780816317950
Verwijzingen
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bruinsma, p. 111-112
- ↑ 2,0 2,1 Land, p. 47
- º De historicus Gary Land in: Historical Dictionary of Seventh-day Adventists, p. 47, lemma: „Brinsmead, Robert David (1933– )” vermeldt het jaartal 1968. Merk ook op dat Land hem verkeerdelijk David noemt. Het eerste nummer van het tijdschrift is gedateerd 1972.
- º Land, p. 103, 250
- º Schwarz, p. 456-461
