|
|
| Regel 1: |
Regel 1: |
| De oorsprong van de snoezelkamer komt voort uit de jaren ’60. Er werd in Nederland een nieuwe methode ontwikkeld voor patiënten in de psychiatrie. Om bepaalde patiënten die veelal vrijwel volledig in een eigen belevingswereld geïsoleerd zijn in een omgeving te plaatsen zonder storende elementen, werd een kamer, afgesloten van de hectiek van de buitenwereld, samegesteld. De Nederlandse ontwikkelaars kozen voor een behaaglijke temperatuur van 21˚C in een volledig tochtvrije kamer met relaxte sfeermuziek en –licht, voorzien van een comfortabele zit- of ligplaats. Meestal is dat een waterbed voor het ultieme gevoel van vrijheid in een gesloten omgeving.
| | #Redirect[[Snoezelen]] |
| | |
| In verschillende medische tijdschriften en rapporten valt te lezen hoe Alzheimerpatiënten en autisten veel baat hebben bij de rust van de snoezelkamer. Een snoezelkamer is een kamer waarin een patient kan ontspannen. Overal staan dingen die men kan waarnemen: zeepbellen, kleuren, geuren en geluiden. Men gaat er liggen op het waterbed of zitten en doet verder niets. De geluiden, geuren en kleuren kunnen een kalmerend effect hebben<ref>[http://www.umcg.nl/NL/ZORG/KINDEREN/DINGEN_DIE_JE_KAN_DOEN/SNOEZELKAMER/Pages/default.aspx Universitair Medisch Centrum Groningen]</ref>.
| |
| | |
| Naast de positieve effecten, is een Snoezelkamer niet aan iedereen aan te bevelen. Voor patienten met bijvoorbeeld dementie kan de gang naar de snoezelkamer zo veel negatieve effecten hebben (omdat ze uit de vertrouwde omgeving worden gehaald), dat het de positieve effecten van de snoezelkamer teniet doet<ref>[http://books.google.nl/books?id=IdB2ADVzPfYC&pg=PA397&lpg=PA397&dq=effecten+snoezelkamer&source=bl&ots=FR5DNyihgZ&sig=1j98vPFkIsMo7cg7py1h9M66atE&hl=nl&sa=X&ei=MoRPT9OeIYz-8QO-xPjvBQ&ved=0CDUQ6AEwAA#v=onepage&q=effecten%20snoezelkamer&f=false Handboek psychologie van de volwassen ontwikkeling & veroudering, J. J. F. Schroots]</ref>.
| |
| | |
| {{References}}
| |
