Brook Farm

Brook Farm was een sociaal-utopische woon- en werkgemeenschap die bestond van 1841 tot 1847 aan Baker Street 760 in West Roxbury, nu een district van Boston in Massachusetts. De oprichter was de Amerikaanse filosoof George Ripley, die tot de binnenste kring van de transcendentalisten behoorde, een voormalige unitarische predikant, en zijn vrouw Sophia Ripley.

Zij stichtten Brook Farm in 1841 op een perceel van 80 hectare op 15 kilometer van Boston (in West Roxbury, Massachusetts) om daar een aantal sociale hervormingsideeën in praktijk te brengen.

Onder de deelnemers bevonden zich vooral vertegenwoordigers van de intelligentsia; er waren aanzienlijk minder arbeiders en boeren. De organisatoren van de gemeente Brook Farm beschouwden het als hun voornaamste taak om de zelfzuchtige concurrentie te vervangen door een systeem van broederlijke samenwerking. De gemeente garandeerde elke deelnemer huisvesting, levensonderhoud, gratis onderwijs en medische zorg. De werkdag in de commune (in de velden of workshops) duurde 10 uur, en de leden van de commune wijdden hun vrije tijd aan zelfstudie, wetenschap, literatuur, muziek, spelletjes en dans. De Amerikaanse dichter en filosoof Ralph Waldo Emerson werd geassocieerd met Brook Farm.

Het grootste probleem was van begin af aan de ontoereikende financiële middelen. Er waren voortdurend hoge hypotheeklasten. Verdere nadelen vloeiden voort uit het gebrek aan specialistische kennis op het gebied van agrarisch en commercieel management. Het aanvankelijke enthousiasme maakte plaats voor desillusie over het dagelijks leven en ontevredenheid nadat verschillen werden opgemerkt. De ene groep droeg een werkbroek en werkte van ’s ochtends tot ’s avonds, de andere groep gaf urenlang les in een fijn pak. Ook Nathaniel Hawthorne, een van de stichtende leden van de commune, droeg ook een werkbroek. Al na een jaar verliet hij teleurgesteld de boerderij. Hij zei dat hij nog nooit zo hard had hoeven werken en dat hij door al het werk nooit had kunnen schrijven. Zijn tegenstrijdige ervaringen bij Brook Farm werden later weerspiegeld in zijn roman The Blithedale Romance. Ook de bekering van enkele communeleden tot het katholicisme veroorzaakte onrust, wat in één geval betekende dat zij zich van de boerderij afkeerden. Tegelijkertijd leidde het gebrek aan economisch succes in de loop van de tijd tot beperkingen in de dagelijkse bevoorrading.

Vanaf 1844 begon een van de Amerikaanse volgelingen van Charles Fourier, Albert Brisbane, een belangrijke rol te spelen in de leiding van de commune. Hij bouwde Brook Farm om tot een phalanstère en in hetzelfde jaar werd Brook Farm uitgeroepen tot ’een falanx van landbouw, handwerk en industrie.’ De commune werd het centrum van propaganda van fourieristische ideeën in de Verenigde Staten. De voorbereidingen van George Ripley om het project nauwkeuriger volgens zienswijzen van Fourier te organiseren, markeerden ook een ommekeer: enkele communeleden wezen de hervormingen af en verlieten de gemeenschap. Het personeelsgebrek verergerde zich in 1845 door een uitbraak van pokken, waar meer dan twintig van de landbouwers ziek van werden. Tot overmaat van ramp brak er in 1846 een grote brand uit, die het hoofdgebouw, dan niet verzekerd was, in puin legde. DIt betekende het einde van het project. Nadat het grondstuk verkocht was, resteerden nog meer dan 17.000 dollar aan schulden, die George Ripley uit eigen rekening betaalde. Zijn bibliotheek was reeds voordien geveild om tussentijdse faillissementen te dekken.

De activiteiten werden sindsdien niet meer hervat.

Erfgoedstatus

Op 23 juli 1965 werd een gebouw van Brook Farm erkend als nationaal historisch monument (National Historic Landmark).

 

artikelkiem