Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Ida Sterno: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ida_Sterno&oldid=59973412)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
(3 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 8: Regel 8:
| religie        = Joods
| religie        = Joods
}}
}}
'''Ida Sterno''' (1902 - 14 mei 1964) was een sociaal werker van [[Jodendom|Joods]] [[Roemenië|Roemeense]] afkomst en lid van het Belgisch verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze was actief betrokken bij het in veiligheid brengen van Belgisch Joodse kinderen.
'''Ida Sterno''' ([[Boekarest]], [[1902]] – [[Brussel (stad)|Brussel]], [[14 mei]] [[1964]]) was een sociaal werker van [[Jodendom|Joods]] [[Roemenië|Roemeense]] afkomst en lid van het Belgisch verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze was actief betrokken bij het in veiligheid brengen van Belgisch Joodse kinderen.


== Biografie ==
== Biografie ==
Ze was lid van het [[Joodsch Verdedigingscomiteit]] (JVC). Samen met [[Yvonne Jospa]] en [[Maurice Heiber]] stelde ze een actieplan op om [[België|Belgisch]] [[Jodendom|Joodse]] kinderen te redden van het [[Nazi-Duitsland|naziregime]]. De kinderen doken onder bij niet-Joodse families en instanties. Alles werd bijgehouden in een versleuteld systeem met meerdere schriftjes. In 1942 werd ze het hoofd van de plaatsingsdienst.<ref name=":0">{{Citeer boek|titel="Populaire mythevorming rond het Joods Verdedigingscomité" - Les Cahiers de la Mémoire Contemporaine|auteur=Dorien Styven|taal=nl|url=https://journals.openedition.org/cmc/372?lang=en#authors|pagina's=157-201}}</ref> Ook rekruteerde ze de niet-Joodse [[Andrée Geulen-Herscovici|Andrée Geulen]] die de Joodse kinderen naar hun schuilplaatsen begeleidde.<ref>{{Citeer web|url=https://www.belgiumwwii.be/nl/belgie-in-oorlog/persoonlijkheden/andree-geulen-herscovici.html|titel=ANDRÉE GEULEN-HERSCOVICI|bezochtdatum=5 april 2021|auteur=CORTHALS MICHÈLE|achternaam=Corthals|voornaam=Michèle|taal=nl}}</ref>
In 1914 verhuisde Ida Sterno naar België.<ref name=Paldiel>{{aut|Mordecai Paldiel}}, ''Saving One’s Own: Jewish Rescuers During the Holocaust'', p. 309. [https://books.google.com/books?id=AZRPDgAAQBAJ&pg=PT309&dq=%22ida+sterno%22 op google books]</ref>


Op 31 mei 1944 werd ze gearresteerd en vier maanden vastgezet in de [[Kazerne Dossin|Dossinkazerne]].<ref name=":0" /> Ondanks de vele ondervragingen, liet ze niks los over de organisatie en de locaties van de kinderen.<ref>{{Citeer web|url=https://www.testifyingtothetruth.co.uk/viewer/metadata/105651/1/eng/|titel=Eyewitness account by Ida Sterno of her experiences of hiding Jewish children in Belgium|bezochtdatum=5 april 2021|auteur=Ida Sterno|datum=1957|taal=en}}</ref> Dankzij de bevrijding door de geallieerden, ontkwam ze aan [[deportatie]]. Eind 1944 werd het JVC omgevormd tot de [[Aide aux Israélites Victimes de la Guerre]] (AIVG).
Zij werkte als sociaal werkster en hielp kinderen van vluchtelingen uit de [[Spaanse Burgeroorlog]].<ref name=Paldiel/>
 
Zij werkte enige tijd in een firma voor gas en elektriciteit bij Charlerloi.
In de [[Tweede Wereldoorlog]] was zij lid van de [[Joodsch Verdedigingscomiteit|Joodsche Verdedigingscomiteit]] (JVC). Zij had de codenaam „Jeanne”.<ref name=Paldiel /> Nadat de nazi’s een school hadden doorzocht op Joodse kinderen, huurde de lerares Andree Geulen onder een valse naam een appartement en deelde dit met Ida Sterno.<ref>{{en}} Andree Geulen Herscovici https://www.yadvashem.org/yv/pdf-drupal/en/education/jewish_world/righteous-4.pdf</ref>
 
Samen met [[Yvonne Jospa]] en [[Maurice Heiber]] stelde ze een actieplan op om [[België|Belgisch]] [[Jodendom|Joodse]] kinderen te redden van het [[Nazi-Duitsland|naziregime]]. De kinderen doken onder bij niet-Joodse families en instanties. Alles werd bijgehouden in een versleuteld systeem met meerdere schriftjes. In 1942 werd ze het hoofd van de plaatsingsdienst.<ref name="Styven">{{Citeer boek|titel=’Populaire mythevorming rond het Joods Verdedigingscomité’, Les Cahiers de la Mémoire Contemporaine|auteur=Dorien Styven|taal=nl|url=https://journals.openedition.org/cmc/372?lang=en#authors|pagina's=157-201}}</ref> Ook rekruteerde ze de niet-Joodse [[Andrée Geulen-Herscovici|Andrée Geulen]] die de Joodse kinderen naar hun schuilplaatsen begeleidde.<ref>{{Citeer web|url=https://www.belgiumwwii.be/nl/belgie-in-oorlog/persoonlijkheden/andree-geulen-herscovici.html|titel=ANDRÉE GEULEN-HERSCOVICI|bezochtdatum=5 april 2021|auteur=CORTHALS MICHÈLE|achternaam=Corthals|voornaam=Michèle|taal=nl}}</ref>
 
Op 31 mei 1944 werd ze gearresteerd en vier maanden vastgezet in de [[Kazerne Dossin|Dossinkazerne]].<ref name="Styven" /> Ondanks de vele ondervragingen, liet ze niks los over de organisatie en de locaties van de kinderen.<ref>{{Citeer web|url=https://www.testifyingtothetruth.co.uk/viewer/metadata/105651/1/eng/|titel=Eyewitness account by Ida Sterno of her experiences of hiding Jewish children in Belgium|bezochtdatum=5 april 2021|auteur=Ida Sterno|datum=1957|taal=en}}</ref> Dankzij de bevrijding door de geallieerden, ontkwam ze aan [[deportatie]]. Eind 1944 werd het JVC omgevormd tot de [[Aide aux Israélites Victimes de la Guerre]] (AIVG).


Ze bleef in contact met de kinderen tot haar dood in 1964. Ze overleed aan een hartaanval op 14 mei 1964.<ref>{{Citeer nieuws|datum=15/5/1964|titel=Ida Sterno Who Rescued Children from Nazis Dies in Brussels|bezochtdatum=5 april 2021|taal=en|url=https://www.jta.org/1964/05/15/archive/ida-sterno-who-rescued-children-from-nazis-dies-in-brussels}}</ref>
Ze bleef in contact met de kinderen tot haar dood in 1964. Ze overleed aan een hartaanval op 14 mei 1964.<ref>{{Citeer nieuws|datum=15/5/1964|titel=Ida Sterno Who Rescued Children from Nazis Dies in Brussels|bezochtdatum=5 april 2021|taal=en|url=https://www.jta.org/1964/05/15/archive/ida-sterno-who-rescued-children-from-nazis-dies-in-brussels}}</ref>
Regel 24: Regel 31:
[[Categorie:Geboren in 1902]]
[[Categorie:Geboren in 1902]]
[[Categorie:Overleden in 1964]]
[[Categorie:Overleden in 1964]]
[[Categorie:Geboren in Boekarest]]
[[Categorie:Overleden in Brussel (stad)]]
[[Categorie: Gevangene in Kazerne Dossin]]
[[Categorie: Joods persoon]]

Huidige versie van 7 feb 2024 om 09:28

rel=nofollow

Ida Sterno (Boekarest, 1902Brussel, 14 mei 1964) was een sociaal werker van Joods Roemeense afkomst en lid van het Belgisch verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze was actief betrokken bij het in veiligheid brengen van Belgisch Joodse kinderen.

Biografie

In 1914 verhuisde Ida Sterno naar België.[1]

Zij werkte als sociaal werkster en hielp kinderen van vluchtelingen uit de Spaanse Burgeroorlog.[1]

Zij werkte enige tijd in een firma voor gas en elektriciteit bij Charlerloi. In de Tweede Wereldoorlog was zij lid van de Joodsche Verdedigingscomiteit (JVC). Zij had de codenaam „Jeanne”.[1] Nadat de nazi’s een school hadden doorzocht op Joodse kinderen, huurde de lerares Andree Geulen onder een valse naam een appartement en deelde dit met Ida Sterno.[2]

Samen met Yvonne Jospa en Maurice Heiber stelde ze een actieplan op om Belgisch Joodse kinderen te redden van het naziregime. De kinderen doken onder bij niet-Joodse families en instanties. Alles werd bijgehouden in een versleuteld systeem met meerdere schriftjes. In 1942 werd ze het hoofd van de plaatsingsdienst.[3] Ook rekruteerde ze de niet-Joodse Andrée Geulen die de Joodse kinderen naar hun schuilplaatsen begeleidde.[4]

Op 31 mei 1944 werd ze gearresteerd en vier maanden vastgezet in de Dossinkazerne.[3] Ondanks de vele ondervragingen, liet ze niks los over de organisatie en de locaties van de kinderen.[5] Dankzij de bevrijding door de geallieerden, ontkwam ze aan deportatie. Eind 1944 werd het JVC omgevormd tot de Aide aux Israélites Victimes de la Guerre (AIVG).

Ze bleef in contact met de kinderen tot haar dood in 1964. Ze overleed aan een hartaanval op 14 mei 1964.[6]

Referenties

  1. 1,0 1,1 1,2 Mordecai Paldiel, Saving One’s Own: Jewish Rescuers During the Holocaust, p. 309. op google books
  2. º (en) Andree Geulen Herscovici https://www.yadvashem.org/yv/pdf-drupal/en/education/jewish_world/righteous-4.pdf
  3. 3,0 3,1 (nl) Dorien Styven, ’Populaire mythevorming rond het Joods Verdedigingscomité’, Les Cahiers de la Mémoire Contemporaine
  4. º (nl) Corthals, Michèle. ANDRÉE GEULEN-HERSCOVICI Geraadpleegd op 5 april 2021
  5. º (en) Ida Sterno. Eyewitness account by Ida Sterno of her experiences of hiding Jewish children in Belgium (1957) Geraadpleegd op 5 april 2021
  6. º (en) "Ida Sterno Who Rescued Children from Nazis Dies in Brussels", 15/5/1964. Geraadpleegd op 5 april 2021.
rel=nofollow