Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Dominicus Andreas Willem Hendrik Sloet: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 5: Regel 5:
In 1877 werd hij tot priester gewijd. Hij was kapelaan in Oude Pekela (1877–1882), rector van de benedictinessen in Oudezaal (1882–1892) en pastoor in Harderwijk (1892–1906). Daarna bleef hij dertig jaar pastoor in Abcoude.
In 1877 werd hij tot priester gewijd. Hij was kapelaan in Oude Pekela (1877–1882), rector van de benedictinessen in Oudezaal (1882–1892) en pastoor in Harderwijk (1892–1906). Daarna bleef hij dertig jaar pastoor in Abcoude.


Hij was lid van de Nederlandse Vereniging voor Weer en Sterrekunde.<ref>http://www.dbnl.org/arch/_rkw001rkwi01_01/pag/_rkw001rkwi01_01.pdf</ref> Als wetenschapper raakte hij betrokken in de controverse tussen het modernisme en de tegenbeweging van het integralisme, die in het begin van de 20e eeuw veel ophef maakte in Nederland. Terwijl hij openstond voor de moderne zienswijzen van het [[historisch-kritische methode]] van Bijbelonderzoek, was hij tegelijkertijd ook een geducht verdediger van de Katholieke Kerk.
Hij was lid van de Nederlandse Vereniging voor Weer en Sterrekunde.<ref>http://www.dbnl.org/arch/_rkw001rkwi01_01/pag/_rkw001rkwi01_01.pdf</ref> Als wetenschapper raakte hij betrokken in de controverse tussen het modernisme en de tegenbeweging van het integralisme, die in het begin van de 20e eeuw veel ophef maakte in Nederland. Terwijl hij openstond voor de moderne zienswijzen van de [[historisch-kritische methode]] van Bijbelonderzoek, was hij tegelijkertijd ook een geducht verdediger van de Katholieke Kerk.


Hij was een stichter en de tweede voorzitter van de Apologetische Vereniging Petrus Canisius en werkte mee aan de katholieke [[Petrus Canisiusvertaling]].
Hij was een stichter en de tweede voorzitter van de Apologetische Vereniging Petrus Canisius en werkte mee aan de katholieke [[Petrus Canisiusvertaling]].
Regel 38: Regel 38:
[[Categorie: Nederlandse adel]]
[[Categorie: Nederlandse adel]]
[[Categorie: Hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Leuven]]
[[Categorie: Hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Leuven]]
[[Categorie: Rector]]
[[Categorie: Geboren in 1855]]
[[Categorie: Geboren in 1855]]
[[Categorie: Overleden in 1938]]
[[Categorie: Overleden in 1938]]
{{kiem}}
{{kiem}}

Huidige versie van 2 nov 2018 om 14:31

Dr. Dominicus Sloet (voluit Dominicus Andreas Willem Hendrik Sloet tot Everlo; Denekamp, Overijssel, 29 oktober 1855 – Abcoude-Proostdij, 27 december 1938)[1] was een Nederlands rooms-katholiek priester, auteur en medewerker aan de Petrus Canisiusvertaling.

Op twaalfjarige leeftijd schreef hij zich in aan het Kleinseminarie van Culemborg, waar hij de lessen volgde van het gymnasium, gevolgd door een cursus filosofie van een jaar. Daarna ging hij theologie studeren aan het Grootseminarie Rijssenburg in Driebergen (niet ver van Utrecht).

In 1877 werd hij tot priester gewijd. Hij was kapelaan in Oude Pekela (1877–1882), rector van de benedictinessen in Oudezaal (1882–1892) en pastoor in Harderwijk (1892–1906). Daarna bleef hij dertig jaar pastoor in Abcoude.

Hij was lid van de Nederlandse Vereniging voor Weer en Sterrekunde.[2] Als wetenschapper raakte hij betrokken in de controverse tussen het modernisme en de tegenbeweging van het integralisme, die in het begin van de 20e eeuw veel ophef maakte in Nederland. Terwijl hij openstond voor de moderne zienswijzen van de historisch-kritische methode van Bijbelonderzoek, was hij tegelijkertijd ook een geducht verdediger van de Katholieke Kerk.

Hij was een stichter en de tweede voorzitter van de Apologetische Vereniging Petrus Canisius en werkte mee aan de katholieke Petrus Canisiusvertaling.

In 1914 ontving hij een eredoctoraat van de Katholieke Universiteit Leuven.

Publicaties

  • Bollands ’Lichtkogels’, Enschede, G. Bruggeman, 1899, 78 blz.
  • Bollands verweer, 1919.
  • Aequiprobilisme en logica, Zwolle, 1905.
  • De tijd van Christus’ geboorte, 1919.
  • Heeft Jezus het Pausschap niet gesticht?, Utrecht, 1913, 232 blz.
  • De Heilige Evangelien en de Handelingen der Apostelen, ’s-Hertogenbosch, Teulings Uitgeversmaatschappij, 1920.
  • De ster der wijzen, Bussum, Uitgeverij Paul Brand, 1920, 128 blz.
  • Nuldagen, 1924.
  • Het Boek der Openbaringen van den H. Joannes, ’s-Hertogenbosch, Teulings Uitgeversmaatschappij, 1925, 85 blz.
  • Bestaat God of niet? – een boekje voor denkenden, 1926.
  • Geschiedenis van de apostelen voor school en huisgezin, 1926, met B. C. Kloostermans
  • Geschiedenis van het Oude Testament – voor school en huisgezin, 1930, met B. C. Kloostermans
  • Geschiedenis van het Nieuwe Testament – voor school en huisgezin, 1932, met B. C. Kloostermans

Weblinks

  1. º George H. van Kooten, Peter Barthel, The Star of Bethlehem and the Magi: Interdisciplinary Perspectives from Experts on the Ancient Near East, the Greco-Roman World, and Modern Astronomy, Brill, 2015
  2. º http://www.dbnl.org/arch/_rkw001rkwi01_01/pag/_rkw001rkwi01_01.pdf
rel=nofollow
 
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Dominicus_Andreas_Willem_Hendrik_Sloet&oldid=273665"