Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Nicolette Boëllet: verschil tussen versies
(Niet-bestaande bestanden verwijderd) |
(linkfix) |
||
| (Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 2: | Regel 2: | ||
== Leven == | == Leven == | ||
Coleta besloot in 1398 als [[Heremiet (monnik)|kluizenares]] verder te leven in eenzaamheid. Na een [[visioen]] waarin zij [[Franciscus van Assisi]] zag, besloot ze lid te worden van de reguliere [[Derde Orde van Sint-Franciscus]]. In [[1406]] trad ze toe tot de orde van de clarissen. Zij bezocht in 1406 [[paus Benedictus XIII]] die in [[Nice]] verbleef. Haar medereizigers waren [[Margaretha van Bourgondië (1393-1441)|Margaretha van Bourgondië]] en [[Blanca van Savoye]]. De paus gaf haar de investituur van algemene abdis over al de clarissenmonasteria die de regel van Clara, met accent op armoede, zouden volgen. Zij kreeg de opdracht de kloosters te hervormen en waar nodig nieuwe kloosters te stichten. Blanca schonk haar een kasteel in [[Balme]] waar de eerste roepingen worden ondergebracht. In [[1410]] stichtte zij haar eerste klooster in [[Besançon]]. | Coleta besloot in 1398 als [[Heremiet (monnik)|kluizenares]] verder te leven in eenzaamheid. Na een [[visioen]] waarin zij [[Franciscus van Assisi]] zag, besloot ze lid te worden van de reguliere [[Derde Orde van Sint-Franciscus]]. In [[1406]] trad ze toe tot de orde van de clarissen. Zij bezocht in 1406 [[paus]] [[Benedictus XIII]] die in [[Nice]] verbleef. Haar medereizigers waren [[Margaretha van Bourgondië (1393-1441)|Margaretha van Bourgondië]] en [[Blanca van Savoye]]. De paus gaf haar de investituur van algemene abdis over al de clarissenmonasteria die de regel van Clara, met accent op armoede, zouden volgen. Zij kreeg de opdracht de kloosters te hervormen en waar nodig nieuwe kloosters te stichten. Blanca schonk haar een kasteel in [[Balme]] waar de eerste roepingen worden ondergebracht. In [[1410]] stichtte zij haar eerste klooster in [[Besançon]]. | ||
Al spoedig volgden anderen het voorbeeld en aanvaardden de armoede en soberheid waaruit het strengere leven bestaat. De hervorming verspreidde zich over [[Bourgondië (regio)|Bourgondië]], [[Frankrijk]], [[Graafschap Vlaanderen|Vlaanderen]] en [[Spanje]]. Samen met de heilige [[Vincent Ferrer]] zette zij zich in om het [[schisma]] tussen [[Avignon]] en [[Rome (stad)|Rome]] ongedaan te maken. Coleta was zeer vroom: na het ontvangen van de [[Heilige Communie|Communie]] kon zij voor uren in [[Extase (toestand)|extase]] vallen. | Al spoedig volgden anderen het voorbeeld en aanvaardden de armoede en soberheid waaruit het strengere leven bestaat. De hervorming verspreidde zich over [[Bourgondië (regio)|Bourgondië]], [[Frankrijk]], [[Graafschap Vlaanderen|Vlaanderen]] en [[Spanje]]. Samen met de heilige [[Vincent Ferrer]] zette zij zich in om het [[schisma]] tussen [[Avignon]] en [[Rome (stad)|Rome]] ongedaan te maken. Coleta was zeer vroom: na het ontvangen van de [[Heilige Communie|Communie]] kon zij voor uren in [[Extase (toestand)|extase]] vallen. | ||
| Regel 15: | Regel 15: | ||
Ze was een tijdlang begraven in de tuin van het Monasterium Bethlehem te Gent. Als de [[Geuzen (Tachtigjarige Oorlog)|Geuzen]] in 1577 het klooster verwoestten, vluchtten de zusters naar [[Arras|Atrecht]], [[Cambrai|Kamerijk]] en [[Hesdin]]. Ze namen het schrijn met het gebeente van Coleta mee. In 1584 keerden ze terug naar Gent waar Coleta opnieuw een rustplaats vond. Als [[keizer Jozef II]] in 1783 de kloosters afschafte, werd Coleta opnieuw ontgraven en bracht men haar over naar het [[Sint-Claraklooster (Poligny)|Sint-Claraklooster]] in de Franse gemeente [[Poligny (Jura)|Poligny]] waar ze anno 2017 nog altijd rust. Het [[reliekschrijn]] werd geschonken door [[Louise Marie van Frankrijk]], dochter van koning [[Lodewijk XV van Frankrijk|Lodewijk XV]] die zelf kloosterlinge was. | Ze was een tijdlang begraven in de tuin van het Monasterium Bethlehem te Gent. Als de [[Geuzen (Tachtigjarige Oorlog)|Geuzen]] in 1577 het klooster verwoestten, vluchtten de zusters naar [[Arras|Atrecht]], [[Cambrai|Kamerijk]] en [[Hesdin]]. Ze namen het schrijn met het gebeente van Coleta mee. In 1584 keerden ze terug naar Gent waar Coleta opnieuw een rustplaats vond. Als [[keizer Jozef II]] in 1783 de kloosters afschafte, werd Coleta opnieuw ontgraven en bracht men haar over naar het [[Sint-Claraklooster (Poligny)|Sint-Claraklooster]] in de Franse gemeente [[Poligny (Jura)|Poligny]] waar ze anno 2017 nog altijd rust. Het [[reliekschrijn]] werd geschonken door [[Louise Marie van Frankrijk]], dochter van koning [[Lodewijk XV van Frankrijk|Lodewijk XV]] die zelf kloosterlinge was. | ||
Op 25 mei [[1807]] werd zij door [[ | Op 25 mei [[1807]] werd zij door paus [[Pius VII]] [[heilig]] verklaard. Ter gelegenheid daarvan werd een gedeelte van haar relikwie overgebracht naar de [[Sint-Baafskathedraal]] in Gent. | ||
Haar feestdag is op 6 maart. Zij is de [[beschermheilige]] van Corbie, Gent, de clarissen, de [[coletienen]], de [[timmerman|timmerlieden]], de [[Dienstbode|dienstmaagd]]en en patrones tegen oogziekten, onvruchtbaarheid, hoofdpijn en koorts. | Haar feestdag is op 6 maart. Zij is de [[beschermheilige]] van Corbie, Gent, de clarissen, de [[coletienen]], de [[timmerman|timmerlieden]], de [[Dienstbode|dienstmaagd]]en en patrones tegen oogziekten, onvruchtbaarheid, hoofdpijn en koorts. | ||
| Regel 25: | Regel 25: | ||
== De oorsprong van haar naam en haar speciale verering == | == De oorsprong van haar naam en haar speciale verering == | ||
Volgens de legende hadden haar ouders een onvervulde kinderwens. Haar vader was Robert Boëllet, timmerman van de [[abdij van Corbie]]; haar moeder heette Margareta Moyon. Zij baden tot de [[Nicolaas van Myra|Heilige Nicolaas]] en uiteindelijk werd hun wens vervuld toen de vrouw al zestig jaar oud was. Het kind kreeg de naam ''Nicolette'' om de heilige te bedanken. Coleta werd in Gent aanroepen om een voorspoedige geboorte af te smeken. Zwangere moeders gingen hiervoor in het Gentse klooster ''onder de mantel van Coleta zitten''. Volgens de overlevering was dit de sluier die ze van de paus Benedictus XII bij haar intrede als kloosterlinge gekregen had. | Volgens de legende hadden haar ouders een onvervulde kinderwens. Haar vader was Robert Boëllet, timmerman van de [[abdij van Corbie]]; haar moeder heette Margareta Moyon. Zij baden tot de [[Nicolaas van Myra|Heilige Nicolaas]] en uiteindelijk werd hun wens vervuld toen de vrouw al zestig jaar oud was. Het kind kreeg de naam ''Nicolette'' om de heilige te bedanken. Coleta werd in Gent aanroepen om een voorspoedige geboorte af te smeken. Zwangere moeders gingen hiervoor in het Gentse klooster ''onder de mantel van Coleta zitten''. Volgens de overlevering was dit de sluier die ze van de paus [[Benedictus XII]] bij haar intrede als kloosterlinge gekregen had. | ||
== Externe link == | == Externe link == | ||
Huidige versie van 15 jul 2018 om 01:08
Nicolette Boëllet (ook Boillet, Boilet of Boylet), (Corbie, 13 januari 1381 – Gent, 6 maart 1447) was een kluizenares – bekend als Coleta – die later als claris een aantal kloosters stichtte of hervormde die zouden uitgroeien tot de orde der clarissen coletienen.
Leven
Coleta besloot in 1398 als kluizenares verder te leven in eenzaamheid. Na een visioen waarin zij Franciscus van Assisi zag, besloot ze lid te worden van de reguliere Derde Orde van Sint-Franciscus. In 1406 trad ze toe tot de orde van de clarissen. Zij bezocht in 1406 paus Benedictus XIII die in Nice verbleef. Haar medereizigers waren Margaretha van Bourgondië en Blanca van Savoye. De paus gaf haar de investituur van algemene abdis over al de clarissenmonasteria die de regel van Clara, met accent op armoede, zouden volgen. Zij kreeg de opdracht de kloosters te hervormen en waar nodig nieuwe kloosters te stichten. Blanca schonk haar een kasteel in Balme waar de eerste roepingen worden ondergebracht. In 1410 stichtte zij haar eerste klooster in Besançon.
Al spoedig volgden anderen het voorbeeld en aanvaardden de armoede en soberheid waaruit het strengere leven bestaat. De hervorming verspreidde zich over Bourgondië, Frankrijk, Vlaanderen en Spanje. Samen met de heilige Vincent Ferrer zette zij zich in om het schisma tussen Avignon en Rome ongedaan te maken. Coleta was zeer vroom: na het ontvangen van de Communie kon zij voor uren in extase vallen.
Vanaf 1426 vroegen de Gentenaars om haar komst. Op 3 augustus 1442 deed ze haar intrede in de stad. Ze stichtte het Monasterium Bethlehem te Gent met financiële steun van Filips de Goede, diens echtgenote Isabella van Portugal en de lokale adel. Dit klooster lag oorspronkelijk aan de Minnestraat (nu Goudstraat 3-15), waar sinds 22 juni 1947 (500 jaar na haar overlijden) een gedenkplaat hangt. Ze keerde snel terug naar Besançon. Vóór haar vertrek benoemt ze Odetta, een dochter van de Bourgondische hertog, tot abdis.
Op 6 december 1446 keerde ze terug naar Gent waar ze een paar maanden later overleed. Ze werd opgebaard in de kloosterkerk, waar naar schatting 40.000 vereerders haar een laatste groet kwamen brengen.
Er is een autograaf uit 1442 van haar bewaard dat ze richtte aan de zusters van Gent.
Na haar dood
Ze was een tijdlang begraven in de tuin van het Monasterium Bethlehem te Gent. Als de Geuzen in 1577 het klooster verwoestten, vluchtten de zusters naar Atrecht, Kamerijk en Hesdin. Ze namen het schrijn met het gebeente van Coleta mee. In 1584 keerden ze terug naar Gent waar Coleta opnieuw een rustplaats vond. Als keizer Jozef II in 1783 de kloosters afschafte, werd Coleta opnieuw ontgraven en bracht men haar over naar het Sint-Claraklooster in de Franse gemeente Poligny waar ze anno 2017 nog altijd rust. Het reliekschrijn werd geschonken door Louise Marie van Frankrijk, dochter van koning Lodewijk XV die zelf kloosterlinge was.
Op 25 mei 1807 werd zij door paus Pius VII heilig verklaard. Ter gelegenheid daarvan werd een gedeelte van haar relikwie overgebracht naar de Sint-Baafskathedraal in Gent.
Haar feestdag is op 6 maart. Zij is de beschermheilige van Corbie, Gent, de clarissen, de coletienen, de timmerlieden, de dienstmaagden en patrones tegen oogziekten, onvruchtbaarheid, hoofdpijn en koorts.
In 1814 trokken de coletienen naar hun nieuwe locatie aan het Sint-Elisabethplein te Gent.
Maagd en Kind
Dit beeldhouwwerk van Claus van de Werve (zie afbeelding) dat anno 2017 in het Metropolitan Museum of Art in New York wordt bewaard werd op vraag van Margaretha van Beieren, de echtgenote van Jan zonder Vrees in 1415 aan Coleta geschonken, bij de stichting van het klooster in Poligny. Hoogstwaarschijnlijk stond het daar. Een kopie ervan is te zien in de nabijgelegen Collegiale Sint-Hippolytus.
De oorsprong van haar naam en haar speciale verering
Volgens de legende hadden haar ouders een onvervulde kinderwens. Haar vader was Robert Boëllet, timmerman van de abdij van Corbie; haar moeder heette Margareta Moyon. Zij baden tot de Heilige Nicolaas en uiteindelijk werd hun wens vervuld toen de vrouw al zestig jaar oud was. Het kind kreeg de naam Nicolette om de heilige te bedanken. Coleta werd in Gent aanroepen om een voorspoedige geboorte af te smeken. Zwangere moeders gingen hiervoor in het Gentse klooster onder de mantel van Coleta zitten. Volgens de overlevering was dit de sluier die ze van de paus Benedictus XII bij haar intrede als kloosterlinge gekregen had.
Externe link
- (nl) H.Coletta Boillet, ordestichteres (HeiligenNet)
- (nl) Coleta Boilet (Heiligen-3s)
- (en) Saint Colette (Patron Saint Index)
- (en) St. Colette (Catholic Online)
| Bronnen, noten en/of referenties |