Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Berend Johan Westerveld: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 1: Regel 1:
'''Berend Johan Westerveld''' ([[Zutphen]], [[23 augustus]] [[1905]]) was van beroep rijwielhersteller en rijwielstallinghouder te Zutphen.
'''Berend Johan Westerveld''' ([[Zutphen]], [[23 augustus]] [[1905]]) was een Nederlands SS-er en bewaker in het concentratiekamp van Amersfoort.
 
Berend Johan Westerveld was rijwielhersteller en rijwielstallinghouder van beroep in Zutphen.


Hij was getrouwd met een Duitse en had zich uit sympathie voor [[Adolf Hitler]] in 1941 aangesloten bij de [[Waffen-SS]]. Hij werd telefonist voor de [[Sicherheitsdienst|SD]] en ging in juni 1943 in [[Kamp Amersfoort]] werken. Daar heeft hij onder meer dienst gedaan als [[Blockführer]]. Hij stond bekend als de man van het 'pompen' en 'robben'.
Hij was getrouwd met een Duitse en had zich uit sympathie voor [[Adolf Hitler]] in 1941 aangesloten bij de [[Waffen-SS]]. Hij werd telefonist voor de [[Sicherheitsdienst|SD]] en ging in juni 1943 in [[Kamp Amersfoort]] werken. Daar heeft hij onder meer dienst gedaan als [[Blockführer]]. Hij stond bekend als de man van het 'pompen' en 'robben'.


Het kamp was een transitkamp en stond onder commando van [[eerste luitenant|SS-Obersturmführer]] [[Walter Heinrich]]. Westerveld en zijn collegae maakten zich schuldig aan veel mishandelingen. Verder heeft hij ook enkele keren deel uitgemaakt van een [[Fusillade|vuurpeloton]].
Het kamp was een transitkamp en stond onder commando van [[eerste luitenant|SS-Obersturmführer]] [[Walter Heinrich]]. Westerveld en zijn collega's maakten zich schuldig aan veel mishandelingen. Verder heeft hij ook enkele keren deel uitgemaakt van een [[Fusillade|vuurpeloton]].


Na de oorlog bekende hij alles wat hem ten laste werd gelegd en werd hij in 1948 ter dood veroordeeld. In 1950 werd in cassatie 18 jaar geëist. Andere bewakers die aanvankelijk ter dood werden veroordeeld waren onder meer [[Karl Peter Berg]], [[Joseph Kotälla]] en [[Willem van der Neut]]. Van deze laatste drie werd alleen bij Berg de doodstraf ten uitvoer gebracht terwijl bij de andere twee de doodstraf werd omgezet in een gevangenisstraf.  
Na de oorlog bekende hij alles wat hem ten laste werd gelegd en werd hij in 1948 ter dood veroordeeld. In 1950 werd in cassatie 18 jaar geëist. Andere bewakers die aanvankelijk ter dood werden veroordeeld waren onder meer [[Karl Peter Berg]], [[Joseph Kotälla]] en [[Willem van der Neut]]. Van deze laatste drie werd alleen bij Berg de doodstraf ten uitvoer gebracht terwijl bij de andere twee de doodstraf werd omgezet in een gevangenisstraf.


{{Appendix|2=
{{Appendix|2=

Huidige versie van 3 mrt 2017 om 22:04

Berend Johan Westerveld (Zutphen, 23 augustus 1905) was een Nederlands SS-er en bewaker in het concentratiekamp van Amersfoort.

Berend Johan Westerveld was rijwielhersteller en rijwielstallinghouder van beroep in Zutphen.

Hij was getrouwd met een Duitse en had zich uit sympathie voor Adolf Hitler in 1941 aangesloten bij de Waffen-SS. Hij werd telefonist voor de SD en ging in juni 1943 in Kamp Amersfoort werken. Daar heeft hij onder meer dienst gedaan als Blockführer. Hij stond bekend als de man van het 'pompen' en 'robben'.

Het kamp was een transitkamp en stond onder commando van SS-Obersturmführer Walter Heinrich. Westerveld en zijn collega's maakten zich schuldig aan veel mishandelingen. Verder heeft hij ook enkele keren deel uitgemaakt van een vuurpeloton.

Na de oorlog bekende hij alles wat hem ten laste werd gelegd en werd hij in 1948 ter dood veroordeeld. In 1950 werd in cassatie 18 jaar geëist. Andere bewakers die aanvankelijk ter dood werden veroordeeld waren onder meer Karl Peter Berg, Joseph Kotälla en Willem van der Neut. Van deze laatste drie werd alleen bij Berg de doodstraf ten uitvoer gebracht terwijl bij de andere twee de doodstraf werd omgezet in een gevangenisstraf.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow