Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Wilhelm Lachnit: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wilhelm_Lachnit&oldid=47098374 17 jul 2016)
Geen bewerkingssamenvatting
 
(2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Wilhelm Lachnit''' (12 November 1899, Gittersee, bij [[Dresden]] — 14 November 1962, Dresden) was een Duits [[Kunstschilder|schilder]] die voornamelijk actief was in Dresden.
'''Wilhelm Lachnit''' (Gittersee, bij [[Dresden]], [[12 november]] [[1899]] – [[Dresden]], [[14 november]] [[1962]]) was een Duits [[Kunstschilder|schilder]] die voornamelijk actief was in Dresden.


== Levensloop ==
== Levensloop ==
Lachnit werd geboren in het kleine stadje [[Gittersee]]; zijn familie verhuisde naar Dresden in 1906. Hij studeerde bij de Kunstgewerbeschule Dresden onder [[Richard Guhr]], en later op de Dresden Academy of Fine Arts, waar hij was acquainted met en influenced bij [[Otto Dix]], [[Conrad Felixmüller]], en [[Otto Griebel]]. Hij kwam bij de [[Kommunistische Partei Deutschlands|Communistische partij in Duitsland]] in 1924 en was actief in het produceren van diverse vormen van Agitprop door de 1920s. Hij was de mede-oprichter van de "Neue Gruppe" met Hans Grundig, Otto Griebel, and Fritz Skade; succesvolle tentoonstellingen in Paris, Düsseldorf, Amsterdam, en Dresden volgde.
Lachnit werd geboren in het kleine stadje [[Gittersee]]; zijn familie verhuisde naar Dresden in 1906. Hij studeerde bij de Kunstgewerbeschule Dresden onder [[Richard Guhr]], en later op de Dresden Academy of Fine Arts, waar hij was acquainted met en influenced bij [[Otto Dix]], [[Conrad Felixmüller]], en [[Otto Griebel]]. Hij kwam bij de [[Kommunistische Partei Deutschlands|Communistische partij in Duitsland]] in 1924 en was actief in het produceren van diverse vormen van Agitprop door de 1920s. Hij was de mede-oprichter van de ''Neue Gruppe'' met Hans Grundig, Otto Griebel, and Fritz Skade. Succesvolle tentoonstellingen volgden in Parijs, Düsseldorf, Amsterdam en Dresden.


nadat de [[Machtergreifung|Nazi's Duitsland overnamen]] in 1933, werd Lachnit's werk als "[[Entartete Kunst]]" beschouwd en ingenomen door de autoriteiten. Gedurende deze periode mocht hij not geen kunst maken. Veel van zijn door de nazi's ingenomen werk was vernietigd gedurende het Februari 1945 [[Bombardement op Dresden]].
Nadat de nazi’s in 1933 de macht in Duitsland overnamen, werd Lachnits werk als „[[Entartete Kunst]]” beschouwd en door de autoriteiten in beslag genomen. Gedurende deze periode mocht hij geen kunst maken. Veel van zijn door de nazi’s in beslag genomen werk werd vernietigd tijdens het [[Bombardement op Dresden]] in februari 1945.
Lachnit ging door met schilderen nadat de [[Tweede Wereldoorlog]] was afgelopen. In 1947 werd hij professor op de Hochschule für Bildene Künste Dresden. zijn belangrijke leerlingen waren Jürgen Böttcher, Manfred Böttcher, and Harald Metzkes.


Lachnit stierf als gevolg van een  [[Hartinfarct|hartaanval]] in 1962 en werd begraven in het Loschwitzer Friedhof in Dresden.
Zijn aquarellen ''Mann und Frau am Fenster''<ref>{{Sjabloon:Citeer nieuws|url=http://www.abendzeitung-muenchen.de/gallery.muenchner-kunstschatz-25-gemaelde-veroeffentlicht-wem-gehoeren-diese-25-bilder-aus-gurlitt-besitz.862cc36e-a5c6-46ee-9d78-ce0ffa9f6135.html/id/c24c0e31-293a-429e-a791-7ab4e14a2b2f|title=Die 25 veröffentlichten Werke aus dem Gurlitt-Fundus|date=12 november 2013|work=Abendzeitung München|accessdate=4 januari 2017}}</ref> en ''Mädchen am Tisch''<ref>{{Sjabloon:Citeer nieuws|url=http://www.abendzeitung-muenchen.de/gallery.muenchner-kunstschatz-25-gemaelde-veroeffentlicht-wem-gehoeren-diese-25-bilder-aus-gurlitt-besitz.862cc36e-a5c6-46ee-9d78-ce0ffa9f6135.html/id/23adf579-a61e-4823-82c1-12ff2ea39a45
|title=Die 25 veröffentlichten Werke aus dem Gurlitt-Fundus|date=12 november 2013|work=Abendzeitung München|accessdate=4 januari 2017}}</ref> uit 1923 werden in 2012 teruggevonden in een ontdekking van door de nazi’s in beslag genomen kunstwerken.<ref name="Window">{{Sjabloon:Citeer nieuws|url=http://www.spiegel.de/kultur/gesellschaft/lostart-die-25-veroeffentlichten-werke-aus-dem-gurlitt-fundus-a-933049.html|title=Die 25 veröffentlichten Werke aus dem Gurlitt-Fundus|date=11 november 2013|work=Spiegel|accessdate=4 januari 2017}}</ref>


== lees verder ==
Na de [[Tweede Wereldoorlog]] ging Lachnit door met schilderen. In 1947 werd hij professor op de Hochschule für Bildende Künste Dresden. Bekende leerlingen waren Jürgen Böttcher, Manfred Böttcher en Harald Metzkes.
* Joachim Uhlitzsch: ''Wilhelm Lachnit''. Seemann, Leipzig 1968.
 
* <cite class="citation" id="CITEREFFritz_L.C3.B6ffler1982">Fritz Löffler (1982), [http://daten.digitale-sammlungen.de/0001/bsb00016330/images/index.html?seite=394 "Lachnit, Wilhelm"], ''[[Neue Deutsche Biographie]] (NDB)'' (in German) '''13''', Berlin: Duncker & Humblot, pp.&nbsp;378–379</cite><span class="Z3988" title="ctx_ver=Z39.88-2004&rfr_id=info%3Asid%2Fen.wikipedia.org%3AWilhelm+Lachnit&rft.atitle=Lachnit%2C+Wilhelm&rft.au=Fritz+L%C3%B6ffler&rft.btitle=Neue+Deutsche+Biographie+%28NDB%29&rft.date=1982&rft.genre=bookitem&rft_id=http%3A%2F%2Fdaten.digitale-sammlungen.de%2F0001%2Fbsb00016330%2Fimages%2Findex.html%3Fseite%3D394&rft.pages=378-379&rft.place=Berlin&rft.pub=Duncker+%26+Humblot&rft_val_fmt=info%3Aofi%2Ffmt%3Akev%3Amtx%3Abook">&nbsp;</span>
Lachnit overleed in 1962 als gevolg van een [[hartinfarct|hartaanval]] en werd begraven in het Loschwitzer Friedhof in Dresden.
* Friedegund Weidemann: ''Der Maler und Graphiker Wilhelm Lachnit: Studie zu seinem Menschenbild''. Diss, Humboldt-Univ., Berlin 1983.
 
* Hans Joachim Neidhardt: ''Dresden, wie es Maler sahen''. Edition Leipzig, Leipzig 1983.
== Bibliografie ==
* Joachim Uhlitzsch, ''Wilhelm Lachnit''. Seemann, Leipzig 1968.
* Fritz Löffler, [http://daten.digitale-sammlungen.de/0001/bsb00016330/images/index.html?seite=394 Lachnit, Wilhelm], ''[[Neue Deutsche Biographie]] (NDB)'' 13, Berlin: Duncker & Humblot, 1982, p.&nbsp;378-379
* Friedegund Weidemann, ''Der Maler und Graphiker Wilhelm Lachnit: Studie zu seinem Menschenbild''. Diss, Humboldt-Univ., Berlin 1983.
* Hans Joachim Neidhardt, ''Dresden, wie es Maler sahen''. Edition Leipzig, Leipzig 1983.
* ''Wilhelm Lachnit. Gemälde, Graphik, Zeichnungen''. Akademie der Künste der DDR, Kathleen Krenzlin, Berlin 1990. ISBN 3-86050-010-4
* ''Wilhelm Lachnit. Gemälde, Graphik, Zeichnungen''. Akademie der Künste der DDR, Kathleen Krenzlin, Berlin 1990. ISBN 3-86050-010-4
* Ingrid Wenzkat (ed.): ''Dresden - Vision einer Stadt''. Hellerau-Verlag Dresden, Dresden 1995.
* Ingrid Wenzkat (red.), ''Dresden – Vision einer Stadt''. Hellerau-Verlag Dresden, Dresden 1995.
* Gabriele Werner: ''Wilhelm Lachnit, Gemälde 1899-1962; Ausstellung vom 12. Februar bis 30. April 2000 Staatliche Kunstsammlungen Dresden, Gemäldegalerie Neue Meister, Albertinum Brühlsche Terrasse''. Staatliche Kunstsammlungen, Dresden 1999.
* Gabriele Werner, ''Wilhelm Lachnit, Gemälde 1899-1962; Ausstellung vom 12. Februar bis 30. April 2000 Staatliche Kunstsammlungen Dresden, Gemäldegalerie Neue Meister, Albertinum Brühlsche Terrasse''. Staatliche Kunstsammlungen, Dresden 1999.
* Wulf Kirsten und Hans-Peter Lühr (ed.): ''Künstler in Dresden im 20. Jahrhundert. Literarische Porträts''. Verlag der Kunst Dresden, Dresden 2005.
* Wulf Kirsten und Hans-Peter Lühr (red.), ''Künstler in Dresden im 20. Jahrhundert. Literarische Porträts''. Verlag der Kunst Dresden, Dresden 2005.
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q89725}}  
==Verwijzingen==
[[Categorie:Duits kunstenaar]]
<references/>
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q89725}}
{{DEFAULTSORT:Lachnit, Wilhelm}}
[[Categorie: Duits kunstenaar]]
[[Categorie: Geboren in 1899]]
[[Categorie: Overleden in 1962]]
[[Categorie: Overleden in Dresden]]

Huidige versie van 7 jan 2017 om 14:32

Wilhelm Lachnit (Gittersee, bij Dresden, 12 november 1899 – Dresden, 14 november 1962) was een Duits schilder die voornamelijk actief was in Dresden.

Levensloop

Lachnit werd geboren in het kleine stadje Gittersee; zijn familie verhuisde naar Dresden in 1906. Hij studeerde bij de Kunstgewerbeschule Dresden onder Richard Guhr, en later op de Dresden Academy of Fine Arts, waar hij was acquainted met en influenced bij Otto Dix, Conrad Felixmüller, en Otto Griebel. Hij kwam bij de Communistische partij in Duitsland in 1924 en was actief in het produceren van diverse vormen van Agitprop door de 1920s. Hij was de mede-oprichter van de Neue Gruppe met Hans Grundig, Otto Griebel, and Fritz Skade. Succesvolle tentoonstellingen volgden in Parijs, Düsseldorf, Amsterdam en Dresden.

Nadat de nazi’s in 1933 de macht in Duitsland overnamen, werd Lachnits werk als „Entartete Kunst” beschouwd en door de autoriteiten in beslag genomen. Gedurende deze periode mocht hij geen kunst maken. Veel van zijn door de nazi’s in beslag genomen werk werd vernietigd tijdens het Bombardement op Dresden in februari 1945.

Zijn aquarellen Mann und Frau am Fenster[1] en Mädchen am Tisch[2] uit 1923 werden in 2012 teruggevonden in een ontdekking van door de nazi’s in beslag genomen kunstwerken.[3]

Na de Tweede Wereldoorlog ging Lachnit door met schilderen. In 1947 werd hij professor op de Hochschule für Bildende Künste Dresden. Bekende leerlingen waren Jürgen Böttcher, Manfred Böttcher en Harald Metzkes.

Lachnit overleed in 1962 als gevolg van een hartaanval en werd begraven in het Loschwitzer Friedhof in Dresden.

Bibliografie

  • Joachim Uhlitzsch, Wilhelm Lachnit. Seemann, Leipzig 1968.
  • Fritz Löffler, Lachnit, Wilhelm, Neue Deutsche Biographie (NDB) 13, Berlin: Duncker & Humblot, 1982, p. 378-379
  • Friedegund Weidemann, Der Maler und Graphiker Wilhelm Lachnit: Studie zu seinem Menschenbild. Diss, Humboldt-Univ., Berlin 1983.
  • Hans Joachim Neidhardt, Dresden, wie es Maler sahen. Edition Leipzig, Leipzig 1983.
  • Wilhelm Lachnit. Gemälde, Graphik, Zeichnungen. Akademie der Künste der DDR, Kathleen Krenzlin, Berlin 1990. ISBN 3-86050-010-4
  • Ingrid Wenzkat (red.), Dresden – Vision einer Stadt. Hellerau-Verlag Dresden, Dresden 1995.
  • Gabriele Werner, Wilhelm Lachnit, Gemälde 1899-1962; Ausstellung vom 12. Februar bis 30. April 2000 Staatliche Kunstsammlungen Dresden, Gemäldegalerie Neue Meister, Albertinum Brühlsche Terrasse. Staatliche Kunstsammlungen, Dresden 1999.
  • Wulf Kirsten und Hans-Peter Lühr (red.), Künstler in Dresden im 20. Jahrhundert. Literarische Porträts. Verlag der Kunst Dresden, Dresden 2005.

Verwijzingen

  1. º "Die 25 veröffentlichten Werke aus dem Gurlitt-Fundus", Abendzeitung München, 12 november 2013. Geraadpleegd op 4 januari 2017.
  2. º "Die 25 veröffentlichten Werke aus dem Gurlitt-Fundus", Abendzeitung München, 12 november 2013. Geraadpleegd op 4 januari 2017.
  3. º "Die 25 veröffentlichten Werke aus dem Gurlitt-Fundus", Spiegel, 11 november 2013. Geraadpleegd op 4 januari 2017.
rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Wilhelm_Lachnit&oldid=208048"