Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Henk Poorte: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Henk_Poorte&oldid=46804297 Motocrossadvies 29 mei 2016 om)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
(3 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
<big>'''Henk Poorte'''</big> (Nijverdal, 30 september 1950)  
[[Bestand:Henk Poorte.jpg|thumb|300px|Henk Poorte]]
'''Henk Poorte''', ([[Nijverdal]], [[30 september]] [[1950]]) is een Nederlands voormalig [[Motorcrosser]] en [[Endurorijder]] die Wereldkampioen werd tijdens de Zesdaagse te Assen in 1984.


Henk was een voormalig Nederlands Motorcrosser en Endurorijder.  
==Carrière ==
Op vijftienjarige leeftijd (1966) werd Henk lid van de motorclub MCNH en reed hij met een zelf omgebouwde Zündapp brommer mijn eerste Pijlenrit ook wel Enduro genaamd. Later reed hij met die zelfde brommer ook zijn eerste [[Trial]] en [[Motocross]].  


Poorte was actief in de volgende motorsporttakken: Motocross, Trial, Enduro, Grasbaan en de Strandrace van Scheveningen en Le Touquet.
Henk Poorte werd twaalf keer Nederlands kampioen in de klasse Motorcross en Enduro.  


'''<big>Bereden motoren</big>'''
In 1984 werd hij tijdens de zesdaagse van Assen wereldkampioen in alle klassen. Die prestatie werd nadien in Nederland niet geëvenaard. In 1985 werd aan hem de [[Hans de Beaufortbeker]] uitgereikt, de hoogste onderscheiding in de Nederlandse motorsportwereld ([[KNMV]]).
*1966, Zündapp 49cc
 
*1966, Trial wedstrijd met de Zündapp
Henk heeft in 1985, op het hoogtepunt van zijn imposante carrière, afscheid genomen van ruim 20 jaar wedstrijdsport, waarbij hij actief deelgenomen heeft aan Nederlandse, Europese en Wereldkampioenschapswedstrijden in zowel de Motorcross als ook de Enduro's
*1966, Eerste Enduro met de Zündapp
 
*1967, Rond Sachs Cross
== Henk zijn bereden Motormerken ==
*1967, Rond Sachs Enduro
Henk heeft in zijn 20 Motorsport jaren, op acht verschillende merken, motoren gereden:
*1969, 50cc Rond Sachs Grasbaan
“Zündapp, Rond Sachs, Monark, Gebben Kreidler, Husqvarna, SWM, Montesa en Honda”
*1969, 50cc Kreidler cross
*1969, Kreidler Enduro
*1970, 50cc Rond Sachs cross
*1970, 50cc Rond Sachs grasbaan
*1970, Husqvarna
*1971, 100cc Rond-Sachs Enduro
*1971, AJS cross 250cc
*1973, Monark, 100cc cross / grasbaan
*1973, Monark 125cc crosser
*1973, Monark, 125cc crosser
*1974, Monark 100cc Enduro
*1974, Montesa 250cc
*1975, Montesa 250cc
*1975, Montesa 125cc Cross
*1977, SWM 250cc Enduro
*1978, Honda 250cc
*1978, 4e plaats in de Strandrace van "Le Touquet"
*1984, 3e plaats Strand race Scheveningen
*1999, Honda
*1999, Zwarte Cross met de Honda
*2006, KTM


'''<big>Palmares</big>'''
== Henk zijn palmares ==
*1969, Nederlands motorcross kampioen, 50cc junioren
*1969, Nederlands motorcross kampioen, 50cc junioren
*1970, Nederlands kampioen Enduro, 50cc junioren
*1970, Nederlands kampioen Enduro, 50cc junioren
*1974, Nederlands Kampioen motorcross, 250cc Junioren
*1974, Nederlands Kampioen motorcross, 250cc Junioren  
*1974, 3e plaats in de 125cc GP van Nederland te Rhenen
*1974, 3e plaats in de 125cc GP van Nederland te Rhenen
*10 x Nederlands Kampioen Enduro
*10 x Nederlands Kampioen Enduro
*Winnaar van ruim "100 NK Enduro's"
*Winnaar van ruim "100 NK Enduro's"
*Erelid van de MCNH uit Nijverdal
*Erelid van de MCNH uit Nijverdal
*3x Sportman van het jaar in de gemeente Hellendoorn
*3x Sportman van het jaar in de gemeente [[Hellendoorn]]
 
*1978, 4e plaats in de Strandrace van "Le Touquet"
*1978, 4e plaats in de Strandrace van "Le Touquet"
*1980 Winnaar van de WK Enduro in Bielefeld (Duitsland)
*1980 Winnaar van de WK Enduro in [[Bielefeld]] (D)
*Winnaar van de Thiaf Trial
*Winnaar van de Thiaf Trial
*1984, Wereldkampioen Enduro, tijdens de zesdaagse van Assen
*1984, Wereldkampioen Enduro, tijdens de zesdaagse van Assen
*1984 Wereldkampioen Enduro met het Nederlandse Trofee Team,
*1984 Wereldkampioen Enduro met het Nederlandse Trofee Team, tijdens de zesdaagse van Assen
*tijdens de zesdaagse van Assen
*1984, Winnaar van de "Hans de Beaufort beker"  
*1984, Winnaar van de "Hans de Beaufort beker"
*1984, 3e in de Strandrace van Scheveningen  
*1984, 3e in de Strandrace van Scheveningen
*1985, Eerste Sportman van het jaar in de Provincie Overijssel
*1985, Eerste Sportman van het jaar in de Provincie Overijssel


'''<big>Zesdaagses</big>'''
* [http://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Henk_Poorte&oldid=196828 Zie ook de eerdere versie van deze pagina]
*1971, Isle of Man, 100 cc Rond Sachs, Goud
{{Appendix|2=
*1973, Dalton USA, 125 cc Monark, Goud
*[http://www.wieiswieinoverijssel.nl/zoekresultaten/p2/572 Wie is wie in Overijssel]
*1974, Camerino Italy, 100 of 125 Monark, Brons
}}
*1975, Isle of Man, 100 of 125 Monark, Goud
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q24340640}}
*1976, Zeltweg Austria, 100 cc Monark, Goud
{{DEFAULTSORT:Poorte, Henk}}
*1977, Povazska Bystric CZ, 250 cc SWM, Brons
[[Categorie:Hellendoorn]]
*1981, Elba Italy, 360 cc Montesa, Goud
[[Categorie:Nederlands endurorijder]]
*1982, Povazska Bystric CZ, 360 cc Montesa, Brons
[[Categorie:Nederlands motorcrosser]]
*1983, Wales Engeland, 380 cc Honda, Goud
[[Categorie:Nederlands endurorijder]]
*1984, Assen NL, 500cc Honda, Goud
*1985, Lamolina Spain, 250cc Honda, Goud
 
<big>'''Henk Poorte, zijn Motorsportloopbaan.'''</big>
 
Henk, geboren op 30-09-1950 te Nijverdal, maakte op 10 jarige leeftijd, de eerste meters van zijn indrukwekkende Motorsportloopbaan, op zijn vader zijn Mobiletje, die bij hem thuis nog steeds in de schuur staat.
In 1966, op zijn vijftiende werd Henk lid van de MCNH en reed hij met een zelf omgebouwde Zündapp brommer mijn eerste pijlenrit ook wel Enduro  genaamd. Later reed hij met die brommer ook zijn eerste Trial en Motocross. Ik betaalde twee gulden voor deelname, en reed ze meestal uit. Hier leerde ik trajecten op een bepaalde snelheid af te leggen.
Jan Tijhuis zag wel wat in Henk zijn talent, van hem mocht hij toen een echte Rond Sachs crossmotor proberen. Dat was wel wat anders dan zijn eerste crossbrommer met een frame gemaakt van onder andere verwarmingsbuizen. Gert Rond uit Bennekom was een framebouwer van cross- en Enduromotor waar een Sachs blok onder zat. Hij zette er goede rijders op en op zijn zeventiende - mede dankzij Jan Tijhuis - reed Henk op een Rond Sachs waarop hij op zijn achttiende de eerste Enduro reed.
Hierna volgde nog vele overwinningen waaronder ruim “100 NK Enduro’s “ (zie voor Henk zijn palmares het overzicht hierboven)
Henk heeft in zijn Motorsport jaren, op acht verschillende merken, motoren gereden: “Zündapp, Rond Sachs, Monark, Gebben Kreidler, Husqvarna, SWM, Montesa en Honda”
Op die laatste motor, een Honda 500cc tweetakt, wint Henk na een felle strijd met Kees van der Ven in 1984 op zijn 34e de Zesdaagse in Assen en wordt hij overall “Wereldkampioen Enduro” , tot nu toe de enige in Nederland.
Zijn Trophee team wint tevens het landenklassement. De gouden Honda Venko ploeg was samengesteld door captain Gerrit Wolsink (de vliegende tandarts), Henk van Mierlo, Dinand Zijlstra, Martin Schalkwijk, Simon Schram en natuurlijk Henk Poorte.
Henk: “Ik moest drie keer per dag rondes van 120 km rijden. Tijdens elke proef zijn er tijdcontroles die je moet klokken. Als je tijd over hebt, kun je sleutelen aan je motor want je moest behalve hard rijden ook je spullen heel houden. Het slotrennen was op het motorcircuit in Norg. Met zes rijders hadden we het minste aantal punten ofwel secondes. We reden tegen teams uit de hele wereld maar de sterkste Endurolanden waren toen Oost-Duitsland, Zweden, Frankrijk en Italië.
De overwinning was een droom die uitkwam en waar ik jaren naartoe had gewerkt.
Henk werd na de finish bedolven door supporters en mensen met bloemen. We werden gehuldigd op ijsbaan De Smelt in Assen waar we een rondrit kregen in een arrenslee. Later in Nijverdal is Henk met paard en wagen rondgereden en op het gemeentehuis ook nog gehuldigd.
In 1984, Werd Henk de Winnaar van de "Hans de Beaufort beker" de hoogste onderscheiding in de Nederlandse Motorsportwereld (KNMV). En in 1985, ook de Eerste Sportman van het jaar in de Provincie Overijssel.
Henk kijkt met veel plezier terug op zijn Motorsport  carrière.
“Ik heb in die twintig jaar (1965-1985) genoten van alle wedstijden in de Motocross, Grasbaanraces, Trial , Strandraces en Enduro., en ben in 1985 echt op mijn hoogtepunt gestopt.
Ik geniet nu ontzettend veel van mijn kinderen en kleinkinderen. Als ik mijn leven over zou mogen doen, dan werd ik opnieuw motorcrosser.
Helaas heeft Henk van zijn hobby nooit zijn beroep kunnen maken. “Ik ben drie jaar semiprof geweest.  Hij werkte halve dagen en reed toen voor Montesa. Daar is hij toen mee gestopt, want het was geen vetpot. Uiteindelijk heeft hij 18 jaar zelf gesleuteld en getraind.
Henk heeft wel altijd goede sponsoren gehad zoals de Shell, Venko, Eurol, Gert Rond, Derk de Vos, Wim Suiker, Montesa, Honda et cetera. Ik had het er echt voor over ook al was het intensief. In de weekenden reed ik zowel Enduro als motorcross. Samen met Miny, mijn vrouw, reed ik heel Europa door met een grote bus of caravan. We waren soms twee maanden van huis. De laatste jaren van 1982 tot en met 1985 werd Ton Hegeman zijn monteur, wat Henk heel veel tijd en werk scheelde.” Miny leerde ik al op mijn achttiende kennen. Zij was en is mijn grootste steun en toeverlaat. Zij reed overal met me naartoe en heeft me 100% gesteund.
Motorcross was en is nog steeds zijn lust en zijn leven. Henk: “De techniek, de beheersing van de motor en vooral het genieten tijdens het rijden is leuk. Als je gedurende een zesdaagse in een trance kwam, was dat een heerlijk gevoel. Tijdens een Enduro moest je ook goed kunnen sleutelen, banden wisselen en rekenen. Verder speelde de omstandigheden als bergen, grindpaden, zand en ruw terrein een grote rol in de beleving. Het afzien hoort er ook bij natuurlijk. Het was een zeer blessuregevoelige sport, maar ben er vrij ongeschonden door gekomen.
Henk heeft  volledig geleefd voor de sport. Het verschil tussen motorcross en Enduro is dat je bij motorcross twintig minuten later over de finish komt, terwijl met Enduro je de hele dag echt aan het motorrijden met zware terreinproeven bezig was. Dat vond ik het mooie aan Enduro.”
De rustige Henk zegt over zijn eigen crossstijl: “Je ziet hem wel maar je hoort hem niet. Ik was een technische en geraffineerde rijder. Ik was secuur, geconcentreerd en kon goed langs de randjes rijden. Ik heb voor mijn leven moeten vechten ook in de tijd toen ik astma had, waardoor ik een enorme overlevingsdrang en vechtlust heb.
Ik wist gewoon niet van ophouden. Oh ja, en ik meestal  een goede kopstart als eerste de bocht in en dat scheelt heel veel.
De sport heeft Henk veel gebracht zoals vele overwinningen, de eer, het overwinnen van astma, het opbouwen van zijn zelfvertrouwen, en hij heeft veel mensen leren kennen.
 
[[Categorie:Nederlandse Motorcrosser en Endurorijder]]

Huidige versie van 12 jul 2016 om 10:06

Henk Poorte

Henk Poorte, (Nijverdal, 30 september 1950) is een Nederlands voormalig Motorcrosser en Endurorijder die Wereldkampioen werd tijdens de Zesdaagse te Assen in 1984.

Carrière

Op vijftienjarige leeftijd (1966) werd Henk lid van de motorclub MCNH en reed hij met een zelf omgebouwde Zündapp brommer mijn eerste Pijlenrit ook wel Enduro genaamd. Later reed hij met die zelfde brommer ook zijn eerste Trial en Motocross.

Henk Poorte werd twaalf keer Nederlands kampioen in de klasse Motorcross en Enduro.

In 1984 werd hij tijdens de zesdaagse van Assen wereldkampioen in alle klassen. Die prestatie werd nadien in Nederland niet geëvenaard. In 1985 werd aan hem de Hans de Beaufortbeker uitgereikt, de hoogste onderscheiding in de Nederlandse motorsportwereld (KNMV).

Henk heeft in 1985, op het hoogtepunt van zijn imposante carrière, afscheid genomen van ruim 20 jaar wedstrijdsport, waarbij hij actief deelgenomen heeft aan Nederlandse, Europese en Wereldkampioenschapswedstrijden in zowel de Motorcross als ook de Enduro's

Henk zijn bereden Motormerken

Henk heeft in zijn 20 Motorsport jaren, op acht verschillende merken, motoren gereden: “Zündapp, Rond Sachs, Monark, Gebben Kreidler, Husqvarna, SWM, Montesa en Honda”

Henk zijn palmares

  • 1969, Nederlands motorcross kampioen, 50cc junioren
  • 1970, Nederlands kampioen Enduro, 50cc junioren
  • 1974, Nederlands Kampioen motorcross, 250cc Junioren
  • 1974, 3e plaats in de 125cc GP van Nederland te Rhenen
  • 10 x Nederlands Kampioen Enduro
  • Winnaar van ruim "100 NK Enduro's"
  • Erelid van de MCNH uit Nijverdal
  • 3x Sportman van het jaar in de gemeente Hellendoorn
  • 1978, 4e plaats in de Strandrace van "Le Touquet"
  • 1980 Winnaar van de WK Enduro in Bielefeld (D)
  • Winnaar van de Thiaf Trial
  • 1984, Wereldkampioen Enduro, tijdens de zesdaagse van Assen
  • 1984 Wereldkampioen Enduro met het Nederlandse Trofee Team, tijdens de zesdaagse van Assen
  • 1984, Winnaar van de "Hans de Beaufort beker"
  • 1984, 3e in de Strandrace van Scheveningen
  • 1985, Eerste Sportman van het jaar in de Provincie Overijssel

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Henk_Poorte&oldid=199450"