Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Rechouwous: verschil tussen versies
(toevoegingen) |
(aanvulling, correctie) |
||
| (Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 2: | Regel 2: | ||
==Geschiedenis== | ==Geschiedenis== | ||
Op maandag 15 juni 1925 kwamen enkele Joodse bewoners van de Indische Buurt samen met de rabbijnen [[Lion Wagenaar|Wagenaar]] en [[Joseph Hirsch Dünner|Dünner]] om samen te overleggen wat men zou kunnen doen om de Joodse bewoners uit het Javakwartier (zoals de Indische Buurt ook genoemd werd) meer met elkaar in contact te brengen en de Joodse belangen beter te kunnen behartigen.<ref name= | Op maandag 15 juni 1925 kwamen enkele Joodse bewoners van de Indische Buurt samen met de rabbijnen [[Lion Wagenaar|Wagenaar]] en [[Joseph Hirsch Dünner|Dünner]] om samen te overleggen wat men zou kunnen doen om de Joodse bewoners uit het Javakwartier (zoals de Indische Buurt ook genoemd werd) meer met elkaar in contact te brengen en de Joodse belangen beter te kunnen behartigen.<ref name=schravendeelr03>http://schravendeelr.wordpress.com/2013/03/02/rechouwous-de-joodse-indische-buurt/</ref> Men besloot een vereniging te stichten. Rabbijn Ph. Coppenhagen werd erevoorzitter en geestelijk adviseur.<ref name=herinnering>Eddy van Amerongen, ''Nog slechts herinnering—: mijn vooroorlogs Joods Amsterdam'', Amphora, 2002. ISBN 9064460299 p. 48.</ref> L. Vuisje werd verkozen tot voorzitter en A. Coe tot secretaris.<ref name=schravendeelr03/> Later bestond het bestuur uit: H. de Vries, voorzitter, S. van Gelderen, vice-voorzitter, J. M. Hangjas, secretaris, en I. Cohen, tweede secretaris.<ref name=herinnering/> | ||
Op zondag 8 november 1925 werd in het verenigingsgebouw ''De Tunnel'' de oprichringsvergadering gehouden voor de vereniging ''Rechouwous''.<ref name=joodsamsterdam>http://www.joodsamsterdam.nl/gebsynagogemolukkenstraat.htm</ref> Rabbijn | Op zondag 8 november 1925 werd in het verenigingsgebouw ''De Tunnel'' de oprichringsvergadering gehouden voor de vereniging ''Rechouwous''.<ref name=joodsamsterdam>http://www.joodsamsterdam.nl/gebsynagogemolukkenstraat.htm</ref> Rabbijn Ph. Coppenhagen was de erevoorzitter en spreker.<ref name=joodsamsterdam/> De naam was afgeleid van de [[bijbel]]se plaatsnaam [[Rechoboth]] (modern Hebreeuws ''Rechovot''). | ||
Het grootste deel van haar bestaan maakte de vereniging gebruik van een verenigingslokaal op de Molukkenstraat 89.<ref name=NIW>Nieuw Israelietisch Weekbad, 8 september 1926, [http://www.geheugenvanoost.nl/89934/nl/de-synagoge-van-rechouwous De synagoge van Rechouwous]</ref> Het gebouw bevatte een leslokaal, verenigingslokaal en een kleine synagoge. Op zaterdag 18 december 1925 vond de eerste sabbatviering plaats in de bescheiden [[sjoel]] van Rechouwous.<ref name=schravendeelr04>http://schravendeelr.wordpress.com/2013/04/12/sabbath-in-de-indische-buurt-iii/</ref> | |||
Toen in de | De vereniging organiseerde allerlei activiteiten voor de Joodse buurtbewoners, zoals cursussen [[Hebreeuws]] en Joods Leven, leren lezen en schrijven, jeugdcursussen. Er werden religieuze feestelijkheden georganiseerd zoals [[chanoeka]], en lezingen gehouden. Een damesafdeling (Ezras Nosjiem) ging op huisbezoek bij Joodse gezinnen. Er was zelfs een eigen Joodse school met meer dan 150 leerlingen, aan de Baliestraat en later in het Zeeburgerdorp. De vereniging bezat een uitleenbibliotheek en een zang- en toneelvereniging.<ref name=schravendeelr03/> | ||
Dat hier synagogediensten worden gehouden, leidde tot ontevredenheid van de vereniging Bene Berith Bebeth Jangakouw, die een synagoge aan de Commelinstraat had, en meende dat hun bezoekersaantal er wegens Rechouwous op achteruit ging.<ref name=joodsamsterdam/> Toen in de Linnaeusstraat een nieuwe synagoge werd geopend, moest dit de sjoel worden voor de joodse bewoners van de Indische Buurt. Rechouwous moest plaats ruimen, anders zou de steun door de Nederlandsch Israëlitische hoofdsynagoge worden stopgezet. In 1928 week de vereniging Rechouwous daarom uit naar een synagoge op de Insulindeweg. | |||
In de jaren dertig liep het aantal leden sterk terug. De voorzitter legt in 1934 zijn functie neer en de vereniging maakte een tijdje gebruik van gehuurde ruimtes. Uiteindelijk zou de synagogeruimte verplaatst zijn naar een oude melkwinkel op Javastraat 196, maar het is niet meer te achterhalen of op dit adres ook werkelijk synagogediensten plaatsvonden.<ref name=joodsamsterdam/> | In de jaren dertig liep het aantal leden sterk terug. De voorzitter legt in 1934 zijn functie neer en de vereniging maakte een tijdje gebruik van gehuurde ruimtes. Uiteindelijk zou de synagogeruimte verplaatst zijn naar een oude melkwinkel op Javastraat 196, maar het is niet meer te achterhalen of op dit adres ook werkelijk synagogediensten plaatsvonden.<ref name=joodsamsterdam/> | ||
De vereniging hield op te bestaan gedurende de [[Tweede Wereldoorlog]] toen de meeste Joodse inwoners van de Indische Buurt door toedoen van de [[nationaalsocialisten]] gedeporteerd en om het leven gebracht werden. Met de inval van de Duitsers in mei 1940 werd de synagoge gesloten. S. Verdoner, de laatste voorganger van de synagoge, deed in augustus 1940 nog een poging om de vereniging weer op te starten, maar met weinig succes. Vanaf 1942 is niets meer bekend over Rechouwous. | De vereniging hield op te bestaan gedurende de [[Tweede Wereldoorlog]] toen de meeste Joodse inwoners van de Indische Buurt door toedoen van de [[nationaalsocialisten]] gedeporteerd en om het leven gebracht werden. Met de inval van de Duitsers in mei 1940 werd de synagoge gesloten. S. Verdoner, de laatste voorganger van de synagoge, deed in augustus 1940 nog een poging om de vereniging weer op te starten, maar met weinig succes. Vanaf 1942 is niets meer bekend over Rechouwous. | ||
==Tehuis== | |||
Rechouwous is ook de naam van een Portugees-joods tehuis voor oude ongehuwde vrouwen, op de hoek van de Nieuwe Keizersgracht en de Amstel in Amsterdam.<ref>Justus van de Kamp, Jan van Wijk, [https://www.google.com/search?tbm=bks&hl=nl&q=Rechouwous+Nieuwe+Keizersgracht+en+de+Amstel ''Koosjer Nederlands: Joodse woorden in de Nederlandse taal''], Contact, 2006. ISBN 9025421792 p. 504.</ref> | |||
== Weblinks== | == Weblinks== | ||
| Regel 21: | Regel 25: | ||
* http://schravendeelr.wordpress.com/2013/03/02/rechouwous-de-joodse-indische-buurt/ | * http://schravendeelr.wordpress.com/2013/03/02/rechouwous-de-joodse-indische-buurt/ | ||
==Verwijzingen== | ==Verwijzingen== | ||
{{reflist}} | {{reflist}}{{wʌ}} | ||
[[Categorie: Jodendom]] | [[Categorie: Jodendom]] | ||
Huidige versie van 11 jun 2014 om 18:55
Rechouwous, de Joodse vereniging voor de Indische Buurt in Amsterdam, bestond van 1925 tot ca. 1942. De vereniging had als doelstelling het terugwinnen van afvalligen in de Indische Buurt tot het joodse geloof.
Geschiedenis
Op maandag 15 juni 1925 kwamen enkele Joodse bewoners van de Indische Buurt samen met de rabbijnen Wagenaar en Dünner om samen te overleggen wat men zou kunnen doen om de Joodse bewoners uit het Javakwartier (zoals de Indische Buurt ook genoemd werd) meer met elkaar in contact te brengen en de Joodse belangen beter te kunnen behartigen.[1] Men besloot een vereniging te stichten. Rabbijn Ph. Coppenhagen werd erevoorzitter en geestelijk adviseur.[2] L. Vuisje werd verkozen tot voorzitter en A. Coe tot secretaris.[1] Later bestond het bestuur uit: H. de Vries, voorzitter, S. van Gelderen, vice-voorzitter, J. M. Hangjas, secretaris, en I. Cohen, tweede secretaris.[2]
Op zondag 8 november 1925 werd in het verenigingsgebouw De Tunnel de oprichringsvergadering gehouden voor de vereniging Rechouwous.[3] Rabbijn Ph. Coppenhagen was de erevoorzitter en spreker.[3] De naam was afgeleid van de bijbelse plaatsnaam Rechoboth (modern Hebreeuws Rechovot).
Het grootste deel van haar bestaan maakte de vereniging gebruik van een verenigingslokaal op de Molukkenstraat 89.[4] Het gebouw bevatte een leslokaal, verenigingslokaal en een kleine synagoge. Op zaterdag 18 december 1925 vond de eerste sabbatviering plaats in de bescheiden sjoel van Rechouwous.[5]
De vereniging organiseerde allerlei activiteiten voor de Joodse buurtbewoners, zoals cursussen Hebreeuws en Joods Leven, leren lezen en schrijven, jeugdcursussen. Er werden religieuze feestelijkheden georganiseerd zoals chanoeka, en lezingen gehouden. Een damesafdeling (Ezras Nosjiem) ging op huisbezoek bij Joodse gezinnen. Er was zelfs een eigen Joodse school met meer dan 150 leerlingen, aan de Baliestraat en later in het Zeeburgerdorp. De vereniging bezat een uitleenbibliotheek en een zang- en toneelvereniging.[1]
Dat hier synagogediensten worden gehouden, leidde tot ontevredenheid van de vereniging Bene Berith Bebeth Jangakouw, die een synagoge aan de Commelinstraat had, en meende dat hun bezoekersaantal er wegens Rechouwous op achteruit ging.[3] Toen in de Linnaeusstraat een nieuwe synagoge werd geopend, moest dit de sjoel worden voor de joodse bewoners van de Indische Buurt. Rechouwous moest plaats ruimen, anders zou de steun door de Nederlandsch Israëlitische hoofdsynagoge worden stopgezet. In 1928 week de vereniging Rechouwous daarom uit naar een synagoge op de Insulindeweg.
In de jaren dertig liep het aantal leden sterk terug. De voorzitter legt in 1934 zijn functie neer en de vereniging maakte een tijdje gebruik van gehuurde ruimtes. Uiteindelijk zou de synagogeruimte verplaatst zijn naar een oude melkwinkel op Javastraat 196, maar het is niet meer te achterhalen of op dit adres ook werkelijk synagogediensten plaatsvonden.[3]
De vereniging hield op te bestaan gedurende de Tweede Wereldoorlog toen de meeste Joodse inwoners van de Indische Buurt door toedoen van de nationaalsocialisten gedeporteerd en om het leven gebracht werden. Met de inval van de Duitsers in mei 1940 werd de synagoge gesloten. S. Verdoner, de laatste voorganger van de synagoge, deed in augustus 1940 nog een poging om de vereniging weer op te starten, maar met weinig succes. Vanaf 1942 is niets meer bekend over Rechouwous.
Tehuis
Rechouwous is ook de naam van een Portugees-joods tehuis voor oude ongehuwde vrouwen, op de hoek van de Nieuwe Keizersgracht en de Amstel in Amsterdam.[6]
Weblinks
- http://www.indischebuurt.nl Geschiedenis van de Indische buurt in Amsterdam
- http://www.joodsamsterdam.nl/gebsynagogemolukkenstraat.htm
- http://www.geheugenvanoost.nl/89934/nl/de-synagoge-van-rechouwous
- http://schravendeelr.wordpress.com/2013/03/02/rechouwous-de-joodse-indische-buurt/
Verwijzingen
- ↑ 1,0 1,1 1,2 http://schravendeelr.wordpress.com/2013/03/02/rechouwous-de-joodse-indische-buurt/
- ↑ 2,0 2,1 Eddy van Amerongen, Nog slechts herinnering—: mijn vooroorlogs Joods Amsterdam, Amphora, 2002. ISBN 9064460299 p. 48.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 http://www.joodsamsterdam.nl/gebsynagogemolukkenstraat.htm
- º Nieuw Israelietisch Weekbad, 8 september 1926, De synagoge van Rechouwous
- º http://schravendeelr.wordpress.com/2013/04/12/sabbath-in-de-indische-buurt-iii/
- º Justus van de Kamp, Jan van Wijk, Koosjer Nederlands: Joodse woorden in de Nederlandse taal, Contact, 2006. ISBN 9025421792 p. 504.