Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Ligamenten van Cooper: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ligamenten_van_Cooper&oldid=33021466)
(t)
 
Regel 1: Regel 1:
[[Bestand:Topless_brunette-26.jpg|thumb|De vorm van de borsten is een gevolg van de aanwezigheid van de ligamenten van Cooper]]
[[Bestand:Topless_brunette-26.jpg|thumb|De vorm van de borsten is een gevolg van de aanwezigheid van de ligamenten van Cooper]]
De '''ligamenten van Cooper''' ([[latijn]]: ''retinaculum cutis mammae'', ook wel ''ligamenta suspensoria mammaria'') bestaan uit onderhuids [[bindweefsel]] die de [[borst]]en hun typische  vorm helpen te behouden en deze ondersteunen. Ze lopen van het [[sleutelbeen]] en de [[Clavi-pectorale fascia]] (een diepe, onder de  pectoralis gelegen fascia die de [[musculus pectoralis minor]] en de [[musculus subclavius]] omhult) en vertakken zo langs en rond de borsten tot in het dermis van de huid van de borsten. Deze ligamenten verbinden de borst met het [[sleutelbeen]] en de onderliggende diepe [[fascie (bindweefsel)|fascia]]. Dit geeft ondersteuning aan de borst in rechtstaande positie en helpt de natuurlijke vorm te behouden. Zonder de interne ondersteuning van dit ligament zal het borstweefsel door het eigen gewicht zakken en de vorm en contour verliezen. Dit effect word aangeduid als [[Ptosis (borsten)|ptosis]], oftewel hangborsten.
De '''ligamenten van Cooper''' ([[latijn]]: ''retinaculum cutis mammae'', ook wel ''ligamenta suspensoria mammaria'') bestaan uit onderhuids [[bindweefsel]] die de [[borst]]en hun typische  vorm helpen te behouden en deze ondersteunen. Ze lopen van het [[sleutelbeen]] en de [[Clavi-pectorale fascia]] (een diepe, onder de  pectoralis gelegen fascia die de [[musculus pectoralis minor]] en de [[musculus subclavius]] omhult) en vertakken zo langs en rond de borsten tot in het dermis van de huid van de borsten. Deze ligamenten verbinden de borst met het [[sleutelbeen]] en de onderliggende diepe [[fascie (bindweefsel)|fascia]]. Dit geeft ondersteuning aan de borst in rechtstaande positie en helpt de natuurlijke vorm te behouden. Zonder de interne ondersteuning van dit ligament zal het borstweefsel door het eigen gewicht zakken en de vorm en contour verliezen. Dit effect wordt aangeduid als [[Ptosis (borsten)|ptosis]], oftewel hangborsten.


==Naam==
==Naam==

Huidige versie van 4 mei 2014 om 15:40

De vorm van de borsten is een gevolg van de aanwezigheid van de ligamenten van Cooper

De ligamenten van Cooper (latijn: retinaculum cutis mammae, ook wel ligamenta suspensoria mammaria) bestaan uit onderhuids bindweefsel die de borsten hun typische vorm helpen te behouden en deze ondersteunen. Ze lopen van het sleutelbeen en de Clavi-pectorale fascia (een diepe, onder de pectoralis gelegen fascia die de musculus pectoralis minor en de musculus subclavius omhult) en vertakken zo langs en rond de borsten tot in het dermis van de huid van de borsten. Deze ligamenten verbinden de borst met het sleutelbeen en de onderliggende diepe fascia. Dit geeft ondersteuning aan de borst in rechtstaande positie en helpt de natuurlijke vorm te behouden. Zonder de interne ondersteuning van dit ligament zal het borstweefsel door het eigen gewicht zakken en de vorm en contour verliezen. Dit effect wordt aangeduid als ptosis, oftewel hangborsten.

Naam

De ligamenten zijn vernoemd naar sir Astley Paston Cooper, een 19e-eeuwse bekende Britse chirurg en anatoom, die deze ligamenten in 1840 voor het eerst beschreef. Cooper, die de titel van baronet verwierf door een succesvolle operatie op koning George IV uit te voeren, stichtte later een artsenschool.