Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Editiewetenschap: verschil tussen versies
(begin) |
|||
| (Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
De '''editiewetenschap''' | De '''editiewetenschap''' wordt meestal behandeld als een deelgebied van de [[literatuurwetenschap]]pen of, in het geval van muziekedities, van de [[muziekwetenschap]]en. De editiewetenschap doet onderzoek naar de oorspronkelijke of de definitieve versie van een handgeschreven of gedrukte tekst of een muziekstuk zoals deze tekst of het muziekstuk door een auteur bedoeld was. | ||
Naargelang het onderzoeksthema wordt hierbij gebruik gemaakt van de [[historische hulpwetenschappen]], voornamelijk van de [[tekstkritiek]], die meestal als een deel van de editiewetenschap wordt beschouwd. | |||
Aanvankelijk werd de editiewetenschap toegepast op teksten uit de oudheid, die in handgeschreven kopieën overgeleverd werden. Later werd duidelijk dat dit ook op modernere teksten kon worden toegepast. Wanneer een schrijver een tekst liet drukken, kon het zijn dat men zich vergiste bij het maken van de loden drukvorm. De proeflezer controleerde enkel op opvallende grove fouten. Een tekst ging steeds meer afwijken van wat de auteur bedoelde, naarmate deze meer gedrukt werd. | Aanvankelijk werd de editiewetenschap toegepast op teksten uit de oudheid, die in handgeschreven kopieën overgeleverd werden. Later werd duidelijk dat dit ook op modernere teksten kon worden toegepast. Wanneer een schrijver een tekst liet drukken, kon het zijn dat men zich vergiste bij het maken van de loden drukvorm. De proeflezer controleerde enkel op opvallende grove fouten. Een tekst ging steeds meer afwijken van wat de auteur bedoelde, naarmate deze meer gedrukt werd. | ||
De moderne geschiedenis van de editiewetenschap begon met de uitgave van een editie van de Duitse dichter [[Gotthold Ephraim Lessing|Lessing]], uitgegeven door de linguïst [[Karl Lachmann]], waarin de tekstkritiek voor het eerst werd toegepast op een recent werk. | De moderne geschiedenis van de editiewetenschap begon met de uitgave van een editie van de Duitse dichter [[Gotthold Ephraim Lessing|Lessing]], uitgegeven door de linguïst [[Karl Lachmann]], waarin de tekstkritiek voor het eerst werd toegepast op een recent werk. | ||
In het Engelse taalgebied maakte de editiewetenschap de overgang van de klassieke naar de moderne literatuur door de wens naar een nauwkeurige uitgave van de werken van [[William Shakespeare|Shakespeare]]. | |||
==Zie ook== | ==Zie ook== | ||
| Regel 12: | Regel 16: | ||
* {{Aut|Marita Mathijsen}}, ''Naar de letter. Handboek editiewetenschap''. Constantijn Huygens Instituut, Den Haag 2003 (derde oplage) op [http://www.dbnl.org/tekst/math004naar01_01/downloads.php dbnl.org] | * {{Aut|Marita Mathijsen}}, ''Naar de letter. Handboek editiewetenschap''. Constantijn Huygens Instituut, Den Haag 2003 (derde oplage) op [http://www.dbnl.org/tekst/math004naar01_01/downloads.php dbnl.org] | ||
* {{Aut|Edward Vanhoutte}} en {{Aut|Dirk Van Hulle}}, [http://ctb.kantl.be/pub/editiewetenschap/editiewetenschap.pdf ''Editiewetenschap <-- in de praktijk -->''], Gent: Genese & KANTL, 1998. op [http://ctb.kantl.be/pub/editiewetenschap/index.htm ctb.kantl.be] | * {{Aut|Edward Vanhoutte}} en {{Aut|Dirk Van Hulle}}, [http://ctb.kantl.be/pub/editiewetenschap/editiewetenschap.pdf ''Editiewetenschap <-- in de praktijk -->''], Gent: Genese & KANTL, 1998. op [http://ctb.kantl.be/pub/editiewetenschap/index.htm ctb.kantl.be] | ||
* {{de}}{{Aut|Hans Walter Gabler}}, {{Aut|Anne Bohnenkamp-Renken}} (uitg.): [http://www.edkomp.uni-muenchen.de/CD1/index.html ''Kompendium der Editionswissenschaft''], Universiteit München 2003. | |||
[[Categorie: Literatuurwetenschap]] | [[Categorie: Literatuurwetenschap]] | ||
Huidige versie van 21 mrt 2014 om 11:54
De editiewetenschap wordt meestal behandeld als een deelgebied van de literatuurwetenschappen of, in het geval van muziekedities, van de muziekwetenschapen. De editiewetenschap doet onderzoek naar de oorspronkelijke of de definitieve versie van een handgeschreven of gedrukte tekst of een muziekstuk zoals deze tekst of het muziekstuk door een auteur bedoeld was.
Naargelang het onderzoeksthema wordt hierbij gebruik gemaakt van de historische hulpwetenschappen, voornamelijk van de tekstkritiek, die meestal als een deel van de editiewetenschap wordt beschouwd.
Aanvankelijk werd de editiewetenschap toegepast op teksten uit de oudheid, die in handgeschreven kopieën overgeleverd werden. Later werd duidelijk dat dit ook op modernere teksten kon worden toegepast. Wanneer een schrijver een tekst liet drukken, kon het zijn dat men zich vergiste bij het maken van de loden drukvorm. De proeflezer controleerde enkel op opvallende grove fouten. Een tekst ging steeds meer afwijken van wat de auteur bedoelde, naarmate deze meer gedrukt werd.
De moderne geschiedenis van de editiewetenschap begon met de uitgave van een editie van de Duitse dichter Lessing, uitgegeven door de linguïst Karl Lachmann, waarin de tekstkritiek voor het eerst werd toegepast op een recent werk.
In het Engelse taalgebied maakte de editiewetenschap de overgang van de klassieke naar de moderne literatuur door de wens naar een nauwkeurige uitgave van de werken van Shakespeare.
Zie ook
Bronnen en verwijzingen
- Marita Mathijsen, Naar de letter. Handboek editiewetenschap. Constantijn Huygens Instituut, Den Haag 2003 (derde oplage) op dbnl.org
- Edward Vanhoutte en Dirk Van Hulle, Editiewetenschap <-- in de praktijk -->, Gent: Genese & KANTL, 1998. op ctb.kantl.be
- (de) Hans Walter Gabler, Anne Bohnenkamp-Renken (uitg.): Kompendium der Editionswissenschaft, Universiteit München 2003.