Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jo Nabben: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jo_Nabben&oldid=66189044 23 okt 2023 PeterKeijsers 27 jul 2010) |
(Aanpassing en aanvulling) |
||
| Regel 39: | Regel 39: | ||
{{Appendix}} | {{Appendix}} | ||
{{ | {{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q3226555 }} | ||
{{DEFAULTSORT:Nabben, Jo}} | {{DEFAULTSORT:Nabben, Jo}} | ||
[[Categorie:Nederlands schrijver]] | [[Categorie:Nederlands schrijver]] | ||
[[Categorie:Geboren in Blerick]] | |||
[[Categorie:Geboren in Maasbree]] | |||
[[Categorie: Geboren in 1911]] | |||
[[Categorie: Overleden in Blerick]] | |||
[[Categorie: Overleden in 1988]] | |||
Huidige versie van 2 jun 2024 om 22:43
| Jo Nabben | ||
| Afbeelding gewenst | ||
| Algemene informatie | ||
| Geboren | 9 juni 1911, Blerick | |
| Overleden | 27 april 1988, Blerick | |
| Land | Nederland | |
| Beroep | Schrijfster | |
| Werk | ||
| Genre(s) | Meisjesboeken, heiligenlevens | |
| Bekende werken | Hagar (1959) Een dode die leeft (1977) | |
| Dbnl-profiel | ||
Jo Nabben (Blerick, 9 juni 1911 – aldaar, 27 april 1988) was een Nederlands schrijfster.
Al op haar vijftiende begon ze haar schrijverscarrière met het door haar geschreven meisjesboek Het einde van Lo's bakvistijd, dat meteen werd gepubliceerd. Daarop volgden verschillende andere meisjesboeken, zoals De vijf van de Ruighehoef en Kind van de Sparrehorst.
Later schreef ze (vooral religieus geïnspireerde) romans, waaronder De mei der zigeuners (1949), De overspelige vrouw (1951, herdrukt onder de titel Rachel), Hagar (1959) en Isabelle en de ongelovigen (1967). Ook verscheen van haar hand Mijn evangelieboekje (1955, een kerkboekje voor jonge meisjes).
Verder beschreef ze aan het begin van de jaren vijftig diverse heiligenlevens. Enkele daarvan werden in 1955 door het Geert Groote Genootschap uitgegeven. Bovendien publiceerde een Italiaans tijdschrift enkele van de verhalen in vertaling. Het leven van de heilige Gerardus Majella[1] beschreef ze in Een dode die leeft (1977). Met de roman Hagar dong ze in 1960 mee naar de Mathias-Kempprijs, de officiële literatuurprijs van de beide Limburgen. Het leverde haar een tweede plaats op.
| Bronnen, noten en/of referenties
|
